zondag 28 juni 2009

Randonnée in Flagy

Na de nogal heftige randonnée van een week geleden leek het ons een goed idee dit keer een wat kortere afstand te kiezen. Flagy, een dorpje een kleine 15 km hier vandaan, had 10, 20 en 30 km in de aanbieding. Aangezien Flagy ook onder de Clunysois valt, een gebied dat best wel heuvelachtig is, kozen we voor de 10 km. Als extra meevaller mocht gelden dat het beduidend minder warm was dan vorige week. We gingen rond kwart over tien van start, en na betaling van 3 euro per persoon kregen we een A4-tje met de route en een bon voor de ravitaillering.
Hoewel Flagy niet echt in een dal ligt, ging het eerste deel van de wandeling langzaam heuvelopwaarts. Het was een mooi traject, voornamelijk door bos en over bospaden en over steenachtige paden. Af en toe liep er een stuk langs akkerland, waar de wandelaars tamelijk onbeschut liepen, maar omdat die stukken vlak waren, viel dat uiteindelijk toch wel mee.
Het voordeel van wandelingen in dit heuvelgebied is, dat je regelmatig verrast wordt met fraaie vergezichten, als je weer een heuveltop hebt bedwongen die toevallig aan de rand van het bos ligt.
En hoewel er geen spectaculaire Romaanse kerkjes en maar enkele lavoirs langs de route lagen, waren er toch wel andere interessante dingen te zien, zoals de droog gestapelde natuurstenen muurtjes, karakteristiek voor dit deel van Bourgogne, en een fraaie oude waterput.
Jammer genoeg was de route niet zo geweldig aangegeven. Ergens op een tweesprong waren opeens de blauwe pijlen verdwenen, zodat we niet goed wisten waar we zaten. We besloten daar dus maar rechtdoor te gaan, en dat bleek dus verkeerd te zijn. Gelukkig konden we op het kaartje het gehucht vinden waar we stonden, en bij navraag naar de kortste weg terug naar het uitgezette tracé bleek dat we al weer vrij snel de uitgezette wandeling konden gaan volgen. We hadden slechts een paar honderd meter te ver gelopen. In hetzelfde gehucht kwamen we ook een paar wandelaars tegen die dezelfde fout gemaakt hadden.
En toen we uiteindelijk op het punt kwamen waar de 10, 20 en 30 km gezamenlijk verder gingen, vingen we héél wat gemopper op van de langere afstandswandelaars, die zelfs een drankpost gemist hadden door bordjes die opeens verdwenen bleken te zijn!
Bij onze drankpost stond weer het obligate glaasje wijn klaar.
We kwamen rond half een Flagy weer binnen, net op tijd, want de temperatuur begon inmiddels al weer aardig op te lopen, en we trakteerden onszelf na afloop op een portie kebab in Cluny. En daarna was het weer toiletten schoonmaken geblazen op de camping!
Cees van Halderen
De website van La Tuilerie de Chazelle

woensdag 24 juni 2009

Festival Guitares en Cormatinois

Afgelopen zaterdag was alweer het tweede concert uit een serie van vijf. Het eerste concert was op zondag 7 juni in de kerk van Malay. Het was een concert door een klassiek gitarist, Emmanuel Rossfelder, iemand die zijn sporen op de gitaar duidelijk verdiend heeft. Voorafgaand aan zijn optreden was de prijsuitreiking van een gitaarconcours voor jongeren. Het geheel werd aan elkaar gepraat door Guy Touvron, een bekend klassiek trompettist hier uit de buurt.
Werden voorheen (bijna) alle concerten gegeven in de kerk van Cormatin, dit jaar heeft men gekozen voor een gespreide aanpak.
Het tweede concert was bij het Plan d’Eau in Cormatin. Een Plan d’Eau is volgens het woordenboek een waterpartij. In Cormatin is het een plas water, qua grootte iets tussen een meertje en een hele grote vijver in. Daar mag voor zover wij weten in gevist worden, en het grasveld eromheen wordt ’s zomers druk gebruikt voor picknicks. Er staat een gebouwtje vlakbij, met een soort bar erin en wat toiletten. Gisteren was het gebouwtje omgetoverd tot concertzaal. Het concert werd gegeven door een viertal Italianen uit Sicilië, die zich in Lyon gevestigd hebben. Het programma bestond uit Siciliaanse en Napolitaanse volksliedjes; de mannen speelde afwisselend op een groot scala aan gitaren, een mandoline, een accordeon, een dwarsfluit en verschillende tamboerijnen.
Al met al was het een heel aardig concert, en we vermaakten ons uitstekend.
Wat ons bij dit soort evenementen altijd weer verbaasd, is dat al het werk door een héél klein groepje mensen wordt verzet. Het is altijd de vrouw van de burgemeester met een paar gemeenteraadsleden, geholpen door drie of 4 dames en heren die je ook regelmatig in Cormatin tegen komt (niet zó vreemd, voor een “stadje” met ca. 500 inwoners), die de stoelen klaar zetten, opbergen, kaartjes verkopen en controleren, de bar beheren, wafels bakken, broodjes beleggen, enz.
We waren de eerste klanten aan de bar, en er brak lichte paniek uit toen ik een glas wijn wilde, en toen bleek dat er geen kurkentrekker aanwezig was. Er werd druk getelefoneerd, en de kurkentrekker werd, 10 minuten later, met een auto afgeleverd.
Inmiddels had ik mijn bestelling veranderd in een glas crémant de Bourgogne, waar een champagnekurk op zit.
Terwijl het concert door ging, zag je de dames achter de bar nerveuzer worden. Ze stonden te wachten op de pauze, zodat ze nog wat drank en hapjes konden slijten.
Na een uur was de Lyonnese maffia nog steeds aan het kwelen, en het leek erop dat er geen eind aan zou komen. Maar na anderhalf uur vonden de heren het wel genoeg, namen afscheid, kwamen nog één keer terug voor een toegift, en toen was het concert afgelopen.
Weliswaar deed de ceremoniemeester nog een oproep om toch vooral nog iets te nuttigen voordat de mensen het Plan d’Eau verlieten, maar de meerderheid hield het toch voor gezien, en kuierde rustig naar de auto toe.
Gelukkig gaf een aantal mensen toch nog gehoor aan de oproep, en bleef nog even plakken. Maar het zou beter geweest zijn, als de organisatie van te voren even overlegd had met de muzikanten …..
De website van La Tuilerie de Chazelle

L'appel du 18 juin 1940

Onlangs was het weer zover : opnieuw een kranslegging in Cormatin. Dit keer was het ter gelegenheid van de herdenking van de oproep van Generaal de Gaulle vanuit Londen aan alle vrije Fransen in bezet gebied de Duitsers op alle mogelijke manieren te bestrijden.
Maar eerst even wat uitleg over hoe het hier in Cormatin werkt.
In Cormatin, vóór de kerk, staat het oorlogsmonument. Dat is het geijkte monument, een soort van obelisk met daarin gebeiteld de namen van hen die vielen, in de twee wereldoorlogen, in Vietnam, in Algerije. Net even buiten Cormatin, in het gehucht Bois Dernier, staat een tweede monument.
Dat is een monument voor diegenen die gedeporteerd werden tijdens de tweede werledoorlog. Maar behalve een stuk steen uit Buchenwald, hier heen gebracht door Monsier P., één van de overlevenden van de deportaties uit Cormatin, en een urn met zand uit Bir-Hakeim, hangt er ook een citaat uit de tekst van de beroemde oproep van de Gaulle.
Alle herdenkingsdagen met kransleggingen, gevolgd door een vin d’honneur, volgen een eigen ritueel.
Laatste zondag in april : dag van de gedeporteerden - kranslegging in Bois Dernier.
8 Mei, bevrijdingsdag : kranslegging bij beide monumenten.
18 Juni - L’appel du 18 juin - kranslegging bij Bois Dernier
14 Juli - Fête Nationale : kranslegging bij beide monumenten.
11 November - Wapenstilstandsdag - kranslegging in Cormatin.
Onze burgemeester wil nog wel eens de tel kwijt raken, zodat hij soms een krans te weing heeft, en soms een krans te veel. En dan is er gemopper rondom van de dorpsgenoten die “wel beter weten”.
In elk geval, gisterenavond werd er verzameld bij de Mairie (het gebouw verdient in geen geval de vertaling Stadhuis!), om 18h30. De opkomst bij dit soort evenementen variëert sterk. 18 Juni is duidelijk een van de minst populaire uit het rijtje. Het gemeentebestuur was maar deels aanwezig, een aantal Sappeurs-pompiers schitterde door afwezigheid, maar de vaste ploeg was er wel. Wij horen, door een gelukkig toeval tot degenen die schriftelijk worden uitgenodigd. Hoewel het monument op nog geen 8 minuten lopen van de Mairie af ligt, wordt er altijd naar het monument gereden. Dat is ook wel een beetje te verklaren in verband met de hoge leeftijd van enkele deelnemers.
Maar nu was de weg afgesloten, vlak vóór je bij het monument was. De auto parkeren bij de opbreking, en dan een stukje door de opbreking baggeren, was geen optie. Er werd daarom een flinke omweg genomen, ruim 7 km, om via Chazelle toch dicht bij het monument te kunnen parkeren. Er moet wel gezegd worden, dat er in dat soort gevallen wel gecarpoold wordt.
Enfin, de burgemeester, die nooit veel enthousiasme toont voor dit soort zaken, liet de honneurs over aan Monsieur P., die de redevoering van de Gaulle voorlas. De officiële brief van de Minister van Binnenlandse zaken, die ook voorgelezen dient te worden, werd met algemene stemmen verworpen. Toen de krans gelegd was, werd via een krikkemikkige cassetterecorder, aangesloten op de accu van een auto, de redevoering van de Gaulle afgespeeld, gevolgd door een krakende en steunende Marseillaise. Aangezien het ook nog begon te miezeren, wist de burgemeester niet hoe snel hij iedereen moest uitndigen voor een vin d’honneur in Les blés d’or. Elk café of restaurant in Cormatin krijgt bij toerbeurt de eer om de vin d’honneur te schenken. En dat is dan voor ons ook de gelegenheid om de laatste dorpsroddels op te pakken…….
De website van La Tuilerie de Chazelle

Wisseldag

Een paar weken terug hadden we weer een drukke dag.
Rond 8h00 ’s ochtends vertrokken de gasten uit één van de gîtes. Op zich is dat natuurlijk erg prettig, omdat het je wat meer soelaas biedt voor wat betreft het schoonmaken, bedden opmaken, handdoeken en theedoeken verwisselen, enz.
Aan de andere kant vonden we het ook wel jammer om afscheid van ze te nemen. Onze gasten hadden hier twee weken gelogeerd, en ook nog voor de tweede keer.
Daar kwam bij dat het erg gezellige, aardige en vriendelijke mensen waren, dus dan zie je ze toch een beetje met lede ogen vertrekken. Maar goed, de volgende gasten waren onderweg, in dit geval met de trein. Ze kwamen in Mâcon aan, waar ze een bus namen tot op een kleine 2 km van hier; wij zouden ze ophalen bij de bushalte. Dat was maar goed ook, want 2 km met zware koffers zeulen valt om de donder niet mee.
Tussen alle bedrijvigheid door vonden er ook nog wat andere activiteiten plaats, zoals wassen draaien, het toiletblok schoonmaken voor de kampeerders, was ophangen, en als een speer weer binnen halen omdat er regen dreigde, eten koken voor de mensen in de gîte, die een aankomstmaaltijd besteld hadden.….
En dan hebben we de laatste dagen ook de website weer een beetje opgepoetst. Hoewel ons credo is, dat een website eenvoudig, overzichtelijk, toegankelijk en duidelijk moet zijn, bleek toch dat de vrij lange lappen tekst, waar je niet echt omheen kon, het geheel een nogal saai uiterlijk gaven. Dat gold voor de home page, maar in meerdere mate nog voor de toeristische informatie. Het was dus een kwestie van wat aardige foto’s bij elkaar scharrelen, foto’s hier en daar wat bijknippen en in het juiste formaat zetten, en zorgen dat de pagina lay-out niet te rommelig werd. We zijn benieuwd naar de reacties!
Enfin, dat was dan onze wisseldag, die ondanks vrij veel regen overdag, ’s avonds nog droog eindigde met een prettige temperatuur, waardoor we nog tot een uur of elf met onze kampeerders hebben kunnen zitten kouten.
En op zo’n avond kun je soms ook nog van een fraaie zonsondergang genieten.
De website van La Tuilerie de Chazelle

Introductie

Ik ben eindelijk gewonnen voor het fenomeen Blog. Na wat probeersels bij Hyves, een pakket waar ik niet echt kapot van ben, wil ik hetzelfde eens proberen bij een concurrent. Ik wil in deze Blog proberen verslag te doen van wat het leven in dit deel van Frankrijk inhoudt. Met dit deel van Frankrijk wordt bedoeld : Région Bourgogne, Département Saône-et-Loire, Canton Saint-Gengoux-le-National, Commune Cormatin, Communauté de Communes entre Grosne et Guye, Hameau Chazelle.
Net even buiten Chazelle ligt de voormalige steenfabriek La Tuilerie de Chazelle, op een steenworp afstand van de Voie Verte, een vlak fietspad van ca. 100 km lang. Verder in de buurt liggen de historische plaatsen Cluny en Tournus, en de religieuze gemeenschap van Taizé is te zien vanaf het kampeerterrein dat wij beheren (Taizé ligt op ca. 3 km van hier). Op de camping hebben we plaats voor max. 6 tenten.Buiten de campsite verhuren wij ook 2 gîtes (apartementen), die per week verhuurd worden. Mijn eerste echte blog volgt spoedig.
De website van La Tuilerie de Chazelle