zaterdag 29 oktober 2011

Vreemde vogels

Dit soort vreemd uitgedoste vogels kom je nog wel eens in Cluny tegen. Na er een tijdje onwennig tegenaan te hebben gekeken, kwamen we er achter dat dit het werktenue is van de studenten van de ENSAM, één van de Grandes Écoles. Dat is een soort prestigieuze Technische Hogeschool die buiten Parijs ook nog een aantal vestigingen heeft, waarvan één in Cluny. We zijn er nooit echt achter gekomen hoe de opleiding nou precies in elkaar steekt, maar we weten wel, dat de studenten van de ENSAM hier slechts een paar maanden doorbrengen. De collegezalen bevinden zich in een deel van de voormalige abdij, en de school is vergeleken met bijvoorbeeld de TU Delft wel héél erg kleinschalig. De jongelui wonen in een paar flatblokken in Cluny, en een enkele maal, als ze er echt zin in hebben, lijkt Cluny op het eerste gehoor heel even op een heuse universiteitsstad. Maar doorgaans zie je de studenten alleen in hun extravagant versierde stofjassen over de markt of door de hoofdstraat slenteren.
De school bezit een fraaie collectie “meesterwerken”, want de studenten moeten aan het eind van hun opleiding een proeve van bekwaamheid afleggen. De collectie is tijdens open dagen te bezichtigen. Op de onderste foto is rechts naast de studenten zo’n “meesterwerk” te zien.
De ENSAM (École Superieure des Arts et Métiers) is ook sterk betrokken bij de abdij van Cluny. De diverse 3D films die er over de Ecclesia Major en de andere gebouwen van Cluny III zijn gemaakt, staan deels op naam van deze opleiding.
Wij waren ons er niet van bewust, wat voor heisa zich nog meer afspeelde rond zo’n Grande École. Daar kwamen we pas na een tijdje achter, toen de lichting die Cluny een paar maanden onveilig had gemaakt, afzwaaide.
Dat gebeurt doorgaans in het weekend, en het eerste teken daarvan is het gebrek aan parkeerplaatsen. Als je je auto kwijt hebt kunnen raken kom je al gauw in de stad de eerste promovendi met hun aanhang tegen. Tot onze stomme verbazing waren de heren en een enkele jongedame dit keer niet gekleed in hun grijze, met felle kleuren beschilderde of geborduurde stofjassen, maar in een militair aandoend uniform of mantelpak.
Een vergelijking tussen werk- en uitgaanskleding geeft zelfs bij het leger niet zo’n groot verschil te zien!

Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 15 oktober 2011

Hogere wiskunde!

Hoewel ik officieel werkzoekend ben met dispensatie om daadwerkelijk te zoeken, werk ik toch wel af en toe (zwart dus). De meeste van onze klanten wonen hier in de buurt, een enkeling wat verder weg. Eén van hen woont een half uur ten Noordoosten van ons, niet ver van het dorpje Bissy-sur-Fley. Daar waren we nog nooit geweest, en aangezien we wisten dat Bissy een romaans kerkje had, besloten we een inspectie bij onze klant te combineren met een bezoek aan Bissy. De kerk was weliswaar gesloten, maar toch vonden we nog een paar zaken waar we ons niet van bewust waren. Zo bleek er in Bissy-sur-Fley een kasteel te staan dat ooit het bezit was van de 16de-eeuwse Franse dichter Pontus de Tuyard. Ik had in de krant wel eens berichtjes gezien over muziekuitvoeringen in dat kasteel, maar wist toen niet waar het lag.
De tweede onverwachte vondst? Ik heb in het verleden wel eens wat geschreven over het gerucht dat er een bier bar geopend zou worden in het voormalige restaurant “Aux berges de la Grosne”, en dat de eigenaars een bier bar hadden gehad in een dorp hier ver vandaan, waarvan de naam te maken had met een ander dorp, Fley. En wie schetst mijn verbazing, toen ik vlakbij de kerk het “Café le Papillon” vond, dat een selectie zou hebben van 111 verschillende bieren? Toen ik daarna één en één bij elkaar optelde, en nog eens één, was ik niet echt verbaasd dat de uitkomst 111 was.....

Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 1 oktober 2011

Paranoïde, moi????

Begin 2011 stonden het Midden-Oosten en Noord-Afrika in het middelpunt van de belangstelling. Het regime in Tunesië, maar ook de Egyptische dictator Hosni Mubarak moesten na wekenlange demonstraties het veld ruimen.
En dat laatste doet me denken aan een verhaal dat we hoorden van iemand die niet ver van hier, in het gehucht La Bergerie woont. C.P. vertelde, dat zijn overburen bezig waren een piramide te bouwen tegenover zijn voordeur. Dat klonk al vreemd genoeg, maar het verhaal werd nog gekker. Volgens hem woonde er een grote groep mensen onder de grond in het huis aan de overkant, en de piramide zou een aantal Egyptische beelden bij de ingang hebben staan. Er was ook sprake van dat de beelden waren uitgerust met rode ogen, die ’s avonds een onheilspellend licht uitstraalden. Hij had geklaagd op het stadhuis, maar de burgemeester zei dat er een bouwvergunning voor was aangevraagd in Mâcon, en dat hij er dus niets aan kon doen. C.P. is overigens een uitstekend verteller, dus wat er precies waar was van dit onwaarschijnlijke verhaal was ons een raadsel. Om dat uit vinden zat er niet veel anders op dan er een keer langs te gaan. En dat deden we dan ook.
Hij had niet echt overdreven. Tegenover zijn huis lag een grote (landbouw)vijver zoals je ze hier wel meer ziet; meestal zijn die omgeven door een met zwart rubber beklede dijk. In het midden van deze vijver was echter een huis gebouwd, en de dijk was onlangs bekleed met beton. De dijk was aan één zijde doorgebroken, en het leek erop dat daar een soort ondergrondse toegang tot het huis begon. Verder stonden er ca. 10 auto’s geparkeerd langs de dijk. Het feit dat C.P. expliciet had vermeld dat het om een grote groep bewoners ging, én dat hij duidelijk niet met zijn buren overweg kon, zorgde ervoor dat we niet erg happig waren om uit de auto te stappen en uitgebreid foto’s te gaan staan nemen.
Uiteindelijk, op een zonnige middag, raapten we onze moed bij elkaar en maakten een plan de campagne. Ik had mijn camera met telelens klaar liggen, we hadden de ramen omlaag gewonden, en daar gingen we op pad, richting La Bergerie. Er loopt een weggetje vanaf Chazelle naar La Bergerie, waarvandaan je het huis kunt zien liggen en min of meer ongezien foto’s kunt maken. Daar stopten we, ik stapte uit en vond een paaltje dat me voldoende houvast gaf om een paar foto’s te nemen. Daar vandaan reden we naar het huis, naar een plek waar we de auto konden keren om eventuele toeschouwers, die mochten denken “Wat doen die vreemdelingen hier?” de indruk te geven dat we verkeerd waren gereden. Deze manoeuvre bracht mij in een positie waarbij ik snel wat foto’s van de ingang en de Horusbeelden kon schieten.
De operatie Candid Camera was soepel verlopen, en thuis gekomen kon ik rustig bekijken waar het nou precies om ging. En ik moet eerlijk toegeven, dat ikzelf ook niet echt blij geweest zou zijn als iemand zo’n toeristische attractie voor mijn deur zou bouwen. Maar wat is nu het verband tussen dit bouwsel en de val van Mubarak? Frankrijk heeft een traditie hoog te houden als het aankomt op het opnemen van ex-dictators (zoals Baby Doc en anderen), en het zou mij niet verbazen als Sarkozy deze piramide laat bouwen voor zijn vriend Hosni Mubarak....

Voor onze eigen website klik hier.