zaterdag 31 december 2016

De nieuwe website (deel 1 van 2)

Rond de kerstdagen nemen we doorgaans de tijd om de strijd met onze eigen website aan gaan.

Zo zag onze website (vorige versie) er op een PC uit.
Meestal gaat het dan om het controleren van externe links die de bezoekers van de site door moeten sluizen naar informatie die erg handig is, maar waar we zelf geen zeggenschap over hebben. Ik denk dan aan een link naar het spoorboekje, de aankomst- en vertrektijden van de bussen, met name voor de openbaar vervoer reizigers onder onze gasten. Het is verbazingwekkend hoeveel websites gedurende een jaar van URL veranderen, zonder dat er doorgelinkt wordt van het oude adres naar de nieuwe URL. En het is nog verbazingwekkender te zien hoeveel externe links onze eigen website eigenlijk bevat.
En zo op een I-phone 5
Maar voordat we met die periodieke (2 à 3 x per jaar!) controle begonnen bedachten we dat het misschien een beter idee zou zijn om de héle website weer eens op de schop te nemen. De reden daarvoor was dat we van een klein aantal klanten af en toe een opmerking kregen over het feit dat onze site niet echt geschikt was voor gebruikers van mobiele telefoons. En dat bleek achteraf nog erg vriendelijk uitgedrukt te zijn….
Omdat we zelf geen I-phone-, Smartphone- of I-pad-gebruikers zijn, gingen dat soort opmerkingen bij ons doorgaans het ene oor in en het andere weer uit. Tot we ontdekten, dat o.a. Chrome een applicatie aan bord heeft waarmee je een willekeurig apparaat kunt simuleren. En dan zie je op je PC-scherm een telefoon naar eigen keuze, op ware grootte, waarbij je dan ook kunt zien wat de gebruiker van zo'n ding ziet. Nou, dat was wel even schrikken! We kozen voor simulatie van een I-phone 5, één van de kleinste beschikbare modellen.
Wordt vervolgd.

Voor onze eigen (vernieuwde) website klik hier.

zaterdag 24 december 2016

Laïcité

Met de komst van de boerkini, hat verbod op het dragen van diezelfde boerkini én het opheffen van dat verbod dacht ik dat ik alles qua het doorslaan van het begrip laícité (scheiding van kerk en staat) wel gezien had.

Boerkiniverbod (foto de Mirror)
Het uitschakelen van Sarkozy in de Préliminaires van rechts leek dat te bevestigen. totdat…
Totdat een kerststalletje in de hal van het stadhuis van Paray-le-Monial de voorpagina's van de regionale pers haalde. De foto's bij dit artikel komen uit die plaatselijke pers, en als Sherlock Holmes niet persoonlijk op zoek was gegaan naar deze reusachtige stal was hij waarschijnlijk nooit ontdekt.

Kerststal - Paray-le-Monial (foto JdS&L)
Het demonstratief tonen / dragen van religieuze symbolen in de openbare ruimte is in Frankrijk min of meer verboden, en de LDDH, een organisatie die zich op heeft geworpen als waakhond van deze regel, heeft een proces aangespannen tegen de burgemeester van Paray, en dat proces gewonnen.
De gevolgen waren voorspelbaar: Paray is een drukbezocht bedevaartsoord voor rooms-katholieken, elk vierde gebouw in de stad is een kerk of een kapel, de burgemeester is blijkbaar een fijn-katholiek jurist, kortom tel uit je winst.

Kerststal - Paray-le-Monial (foto L'observatoire de la Christianophobie)
Volgens de burgemeester heeft deze beslissing ernstige gevolgen voor de democratie in dit land.
En voor het Front National, dat (nog) nauwelijks invloed heeft in Bourgogne, is dit koren op de molen. In een pamflet uitgegeven door het FN is met dit incident het hek van de dam. De tsoenami's van minaretten, hoofdoeken, terroristen, enz. enz. is onderweg naar de Bourgogne. Dat klinkt allemaal erg bekend. Ik ga maar eens kijken of ik ergens een goedkope cursus Arabisch op de kop kan tikken….

zaterdag 17 december 2016

Musée de la Mine - Blanzy

Dat het gebied rond en ten westen van Montceau-les-Mines en Le Creusot ooit een rijk steenkoolbekken was blijkt eigenlijk alleen nog uit de plaatsnamen: Montceau-les-Mines heet niet voor niets zo.

Musée de la Mine - Blanzy
Verder herinnert er weinig aan de gloriedagen van rond de periode van de industriële revolutie. Veel plaatsen in de Charolais hadden in die tijd zo'n influx van mijnwerkers uit Italië, Portugal en Polen (allemaal streng rooms-katholieke landen) dat de kerken in die streek al snel te klein werden voor de exploderende bevolkingsgroei.

Galerij
Dat is dan ook de reden dat van veel oorspronkelijk romaanse kerken slechts de oude klokkentoren rest; het oorspronkelijke schip van de kerk werd afgebroken en vervangen door een langer en/of breder schip. De steenkoolexploitatie in de streek eindigde tussen 1992 en 2000.
In Blanzy echter is er nog iets meer dat herinnert aan de hoogtijdagen van de kolenwinning.

Galerij
Hoewel van de vele mijnen niet veel meer te zien is, bezit Blanzy nog een van de oorspronkelijke mijnlifttorens van de Puits Saint-Claude (exploitatie: 1857-1882), en is er een mijnmuseum ingericht.
Het museum, dat zeer de moeite waard bleek, is alleen in de zomermaanden dagelijks open (niet op dinsdag, en alleen in de middag) en buiten die periode alleen in de weekend.

Mijnwerker
De groep die het museum beheert heeft o.a. de machinekamer geconserveerd, er is een aardige collectie mijnlampen te vinden en men heeft een aantal mijngangen net onder de oppervlakte nagebouwd; de rondleiding geeft de bezoeker een goede indruk van het leven ondergronds vroeger. In die gangen is ook een aantal machines ooit gebruikt voor de exploitatie te zien.

De lifttoren
Blanzy ligt ongeveer een half uurtje met de auto hier vandaan, en voor wie geïnteresseerd is in industriële archeologie is een uitstapje naar dit museum zeker de moeite waard.
Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 3 december 2016

Pot d'acceuil

In de periode die in Nederland (als de extreem politiek-correcten daar inmiddels nog niet de macht hebben gegrepen) wordt besteed aan het uitdelen van o.a. strooigoed en andere lekkernijen gebeurt er in Bourgogne eigenlijk weinig.

2012 Pot d'acceuil
Ze geloven hier aan Sint noch Piet, dus veel vertrapte pepernoten zul je hier op straat niet tegenkomen. Daar staat tegenover dat er in de maanden juli en augustus wél op diverse plaatsen versnaperingen worden uitgereikt.

2013 Pot d'acceuil
Eén van die plaatsen is Saint-Gengoux-le-National, waar gedurende de zomermaanden onder de bezielende leiding van mijn partner op zondagen tussen 11h00 en 12h00 voor het Office de Tourisme een gedekte tafel wordt neergezet met plaatselijke lekkernijen, verstrekt door producenten uit de directe omgeving.

2013 Pot d'acceuil
Het aanbod en/of de leveranciers verschillen per week. Een losse greep uit het gebodene: geitenkaas, toast, zoetigheid zoals koekjes en gebakjes, hartigheden zoals worst, ham en gougères, gerookte zalm, vruchtensappen, uiteraard wijn, enz. Er zijn doorgaans een flink aantal vrijwilligers aanwezig die in diverse talen informatie kunnen verstrekken over restaurants, hotels, fietstochten, toeristische attracties, enz.

2016 Pot d'acceuil
Inmiddels is deze pot d'acceuil uitgegroeid tot een jaarlijkse traditie. De toeristen vinden het een leuk idee, en er zijn zelfs families die elk jaar in Saint-Gengoux een vakantie van 3 weken doorbrengen, en tijdens die drie weken zich elke zondag vol komen laden. Weliswaar is dat niet echt de bedoeling, maar ja, aan een boom zo vol geladen….
Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 19 november 2016

De kolibrivlinder

Als we hier in de zomer 's middags in de tuin zitten, vlakbij waar in één van de borders wat lavendel staat, is er rond de lavendel altijd veel activiteit.

Kolibrivlinder in actie
Hommels zijn er vaak druk in de weer, maar een paar weken voordat de hommels bezig zijn met wat hommels doorgaans doen zien we heel vaak insecten die we, voordat we hier kwamen wonen, nog nooit gezien hadden.

Kolibrivlinder
Het ging om beesten die er uitzagen als motten, maar met lichtbruine vleugels met een oranje rand. Het dier hing vaak stil in de lucht voor een takje lavendel, en het leek of hij via een soort rietje wat vocht uit de bloem tot zich nam. En omdat we, niet gehinderd door enige kennis van insecten, gezien hadden dat het beest stil hing door zijn vleugels razendsnel te bewegen, noemden we het een kolibrimot.
Kolibrivlinder in actie
Wikipedia bracht tenslotte uitkomst: het gaat om de kolibrievlinder (Macroglossum stellatarum) een vrij klein beestje met een spanwijdte van ca. 5 cm en een heel lange tong waarmee hij nectar uit de planten zuigt. En pas toen ik wat ging experimenteren met de sluitertijd van de camera lukte het me er uiteindelijk een paar aardige foto's van te schieten.

Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 5 november 2016

Orient-Occident met Jordi Savall - Cluny

Cellier (begane grond) en Farinier (eerste verdieping) - Cluny
Toen we kaartjes bestelden voor de concertserie "Les Grandes Heures de Cluny" was er wat verwarring. Er waren volgens het programmaboekje zeven concerten; een abonnement op zes concerten kostte € 125 voor de beste plaatsen à € 25 pp, dus zes concerten voor de prijs van vijf. Het was dus zaak óf een concert te laten vallen, óf de volle prijs voor dat extra concert te betalen. We kozen voor het eerste en besloten het Requiem van Mozart te laten vallen. Vreemd genoeg, toen we via internet bestelden, kregen we niet de keus voorgeschoteld naar welke concerten we precies wilden.

Het instrumentarium - Farinier
Desondanks bestelden we de kaartjes toch maar, maar belden daarna de organisatie op met de vraag hoe de vork nu precies in de steel zat. Er bleek een fout in het boekje te staan: één van de concerten was € 35, en niet € 25 zoals de rest. Bovendien, en dat beantwoordde onze vraag, viel juist dát concert niet onder het abonnement, en moesten we daar dus apart voor betalen. Uiteindelijk hadden we kaartjes voor alle concerten binnen de serie, inclusief Mozart, én voor het ene concert (tegen bijbetaling van € 35 pp) dat min of meer buiten de serie viel, dat van Jordi Savall.

Aankondiging
Aangekomen bij de Farinier binnen de abdij van Cluny bleek de zaal volledig uitverkocht, maar dat was geen verrassing. Wel een verrassing was dat degene die de oud (Arabische luit) zou spelen, het hele concert op een qanûn (een soort Arabische harp) speelde. Een blik op het programma leerde ons dat de oorspronkelijk aangekondigde musici inmiddels vervangen waren door de Turkse qanûn speler Hakan Güngör en de Griekse percussionist Dimitri Psonis. Savall speelde rabâb (een soort vedel) en lire d'archet (een soort viola da gamba).

Tijdens het concert
Het programma bevatte een mengeling van oosterse en westerse (oude) muziek, o.a. uit Noord-Afrika, Byzantium, Armenië, Frankrijk, Italië, enz. Het was fascinerend te horen hoe de muziek uit de tijd rond of tijdens de middeleeuwen uit de diverse regio's elkaar beïnvloed hebben. Los daarvan was het gewoon erg interessante en mooie muziek, gespeeld door drie virtuozen op hun eigen instrumenten. Het gebeurt niet vaak dat een zo gerenommeerd musicus als Jordi Savall een redelijk geprijsd concert geeft in deze contreien.

2016
Dus, zoals ik al eerder schreef, is "Les Grandes Heures de Cluny" een concertserie die we vanaf nu nóg beter in de gaten gaan houden!

Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 22 oktober 2016

De uitvinder van de fotografie (deel 2 en slot)

Omdat ze gratis toegankelijk (en wij Nederlanders) zijn besloten we op een dag dat het weer niet geweldig leek te worden de twee musea in Chalon-sur-Saône te bezoeken.

Standbeeld voor Nicéphore Niépce - Chalon-sur-Saône
Eerst het Musée Vivant Denon en vervolgens het Musée Nicéphore Niépce, net als het Maison de Nicéphore Niépce in Saint-Loup-de-Varennes (zie de vorige blog) gewijd aan de uitvinder van de fotografie.

Musée Niépce : de zaal met de vaste collectie
Beide musea hadden we in het verleden al eens bezocht, Denon voor het eerst in 2013, Niépce in 2011. Er bleek nogal wat veranderd.
Denon, een plaatselijk museum met afdelingen archeologie en schone kunsten had een kleine hoewel interessante tijdelijke expositie over vondsten in het midden en nabije Oosten en was uitgebreid met een niet onaardige vleugel met o.a. antiek meubilair uit Sennecey-le-Grand.

Musée Niépce : zaal voor tijdelijke exposities
Niépce was in de afgelopen tijd ook aardig op de schop genomen, heeft een beduidend aardiger collectie over Niépce (en Daguerre) dan Saint-Loup, met ook andere voorwerpen zoals antieke camera's en objectieven, en diverse ruimten voor foto-exposities. Op dit moment lopen er twee exposities, één met zwart-wit foto's van Léon Herschtritt (La fin d'une monde) en één (naar mijn smaak) wat minder interessante met eigentijdse foto's van diverse fotografen: L'oeil de l'expert.

Musée Niépce : zaal voor tijdelijke exposities
Twee musea met hetzelfde onderwerp: dat schreeuwt natuurlijk om het maken van een vergelijking.

Het Maison de Nicéphore Niépce in Saint-Loup-de-Varennes heeft, als plaats waar de eerste foto werd gemaakt eigenlijk alleen historische waarde. Het besteedt wat aandacht aan de overige uitvindingen van Niépce, maar de collectie (voornamelijk replica van uitvindingen en heringerichte ruimten) is niet erg indrukwekkend. De € 6 pp zou ik zelf geneigd zijn om te zetten in een paar drankjes ergens op zonnig een terras. Ik laat de openingstijden en de manier waarop bezoekers worden "welkom" geheten maar buiten beschouwing, ten einde het museum niet volledig de grond in te boren. Op een schaal van 1 tot 10: een magere 4.

Het meest interessante in Saint-Loup

Het Musée Nicéphore Niépce in Chalon-sur-Saône heeft een aardige collectie, en daarnaast ook vaak interessante tijdelijke fototentoonstellingen. Daarenboven is de toegang gratis, en als men er uitgekeken is zijn er op loopafstand ook nog wel wat andere zaken te bekijken (kathedraal Saint-Vincent, Musée Vivant Denon, middeleeuwse huizen, markten); bovendien heeft de binnenstad ook diverse terrasjes waar het goed toeven is. Op een schaal van 1 tot 10: een ruime 8.

Musée Niépce : deel van de vaste collectie
Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 15 oktober 2016

Inburgeringscursus

We hebben er vaak grapjes over gemaakt, over wat je allemaal moet doen of laten om in aanmerking te komen voor een paspoort van een ander land.

Gassen, gassen, gassen!
Om in aanmerking te komen voor een Frans paspoort moet je bijvoorbeeld aan een aantal simpele eisen voldoen; hieronder een kleine selectie.
Zorg dat je altijd met de auto van de ene naar de ander winkel rijdt, ook al liggen die winkels vlak naast elkaar. En als je dan al uit je auto stapt, laat dan in elk geval de motor draaien om het gat in de ozonlaag op peil te houden.

Ach, wat is een kwartiertje onder vrienden....
Kom nooit ergens op tijd; het staat ongelofelijk dom als je ergens precies op tijd bent, laat staan als je te vroeg bent. Ook als een concert om 20h00 begint, is het een must niet vóór 20h15 te arriveren. Zodoende bezorg je degenen die "maar" 5 munten te laat waren maximale overlast.
En zo zou ik nog wel uren door kunnen gaan.
Voor een Nederlands paspoort gelden uiteraard weer andere eisen.

Zo kan het...
Ik herinner me een Engelse dame die er moeite mee had om achterop een rijdende fiets te springen zonder de bestuurder door de klap zijn evenwicht te laten verliezen. Na weken oefenen en een partner met gekneusde ribben was de betreffende dame zover dat ze een paspoort aan kon vragen.
Het bestijgen van een fiets waarbij iemand anders alvast op de bagagedrager heeft plaats genomen vergt weer andere vaardigheden, zoals aangehecht filmpje aantoont….

En zo kan het ook!
Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 8 oktober 2016

De uitvinder van de fotografie (deel 1 van 2)

Chalon-sur-Saône (geboorte- en woonplaats) en Saint-Loup-de-Varennes (woonplaats en plaats van overlijden) zijn trots op Joseph Nicéphore Niépce, een man met een exotische naam, uitvinder van o.a. "de fotografie".

Saint-Loup-de-Varennes
Dat laatste is natuurlijk een rekbaar begrip, maar de eerste foto uit 1822 (belichtingstijd meer dan 8 uur) staat inderdaad op zijn naam.
Chalon heeft een Niépce Museum, evenals Saint-Loup-de-Varennes (onder de rook van Chalon): het huis "Le Gras" waar hij ooit die eerste foto maakte.

Point de vue du Gras
Het laatste museum is de hele dag (uitgezonderd dinsdag) in juli en augustus open, van 10h00 tot 18h00, althans volgens de website. Niet gesloten tijdens de lunch? Unique en France!
We waren er dus rond 13h45, vonden alle deuren gesloten en een bordje met "volgende rondleiding om 14h00". Om 14h15 besloten we elders een boodschap te gaan doen en het dan nog een keer te proberen als we er, na die boodschap, opnieuw langs kwamen.

Een andere uitvinding van Niépce
En weer waren de deuren op slot, maar het bordje was inmiddels verdwenen. Dit keer was er echter een dame in de buurt, die we ook al wat eerder hadden zien rondlopen, zonder dat we beseften dat dit de rondleidster was. En wij zagen er blijkbaar zo on-toeristisch uit dat ze het niet de moeite had gevonden om de twee potentiele inbrekers die op de deuren hadden staan bonzen te vragen wat die wilden.

HET raam
De volgende rondleiding was om 15h00, maar toen we zeiden dat we al eerder een half uur vergeefs gewacht hadden, en niet zoveel zin hadden om opnieuw 30 minuten te wachten streek ze de hand over over het hart en kregen we de rondleiding om 14h30. Het schuurtje, waarvan we dachten dat dat "het huis" was, bleek de receptie en museumwinkel te zijn, en het grote landhuis, bij welks voordeur we de dame eerder hadden zien staan was de plaats delict.

Werkruimte
Het museum huisvest een paar modellen van machines en apparaten die Niépce ooit uitvond, een aantal potten met chemicaliën uit zijn oorspronkelijke lab in Chalon, replica's van zijn studeerkamer en werkplaats en uiteraard het raam van waaruit de eerste foto is genomen. Het gebouw heeft dus wel degelijk historische waarde, maar het is zeer de vraag of de toegangsprijs van € 6.00 niet wat aan de hoge kant is voor het gebodene.

Het schildje bij de deur
Het officiële Niépce museum in Chalon is in elk geval gratis!
Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 24 september 2016

Les Grandes Heures de Cluny


In 2014 en 2015 hebben we voor de eerste maal enkele concerten uit de serie "Les Grandes Heures de Cluny" bijgewoond, en dat wel tot volle tevredenheid. Reden waarom we dit jaar besloten een abonnement op de hele serie te nemen.

2015 Farinier : Edgar Moreau
"Les Grandes Heures de Cluny" is een serie klassieke concerten in juli/augustus die deel uitmaakt van een groter geheel: het "Festival Musical des Grands Crus de Bourgogne".
In het kort: De concerten worden gegeven op diverse locaties in Cluny. Vorig jaar waren dat het Cloître van de abdij voor de grote concerten (bv. het Camerata van het Amsterdamse Concertgebouworkest) en voor de wat intiemere concerten de Farinier van de abdij. Na afloop van de concerten kan men deelnemen aan een wijnproeverij (overigens wel tegen betaling) georganiseerd door diverse prestigieuze caves uit het gebied rond Cluny, zoals Viré, Igé, etc.

2016 Transept : Ensemble vocal Beatus
Dit jaar waren er meer locaties. Het programma van dit jaar begon met de (gratis) presentatie van de serie met muzikale begeleiding van pianist Thomas Enhco en marimbaspeelster Vassilena Serafimova in het Cloître.
Het eerste concert: "Lux Lucis – Chants Byzantins & Grégoriens", door het Ensemble vocal Beatus in het Transept. Een bijzonder geslaagd concert van religieuze muziek door vijf zangers op een locatie die er voor gebouwd is.

2016  Cloître : Orchestre Lutetia
Concert no. 2: Een Beethovenconcert door het Orchestre Lutetia o.l.v. Alejandro Sandler met pianist Frank Braley in het Cloître. Ouverture Coriolan, het vierde piano concert en de zevende symfonie.
Het derde concert: Kamermuziek van Haydn, Schumann en Dvorak door het Quatuor Ludwig met pianiste Dana Ciocarlie in de Farinier.
Concert no. 4: "La Trompette dans tous ses Eclats", een gevarieerd maar overwegend barok programma waarin zes uitstekende trompettisten soleerden (alleen, met tweeën, drieën en zelfs met zessen) begeleid door het Orchestre Lutetia o.l.v. Alejandro Sandler in het Cloître.

2016 Cloître : Simon Fournier & Nicolas André
Concert no. 5: Mozarts Requiem door het Choeur & Orchestre de l'Ain o.l.v. Eric Reynaud in de Eglise Saint-Marcel (ook weer een uitstekend gekozen locatie).
Het zesde en laatste concert: Muziek van Grieg, Tsjaikovski en Sjostakovitsj door het Orchestre de Chambre de Minsk o.l.v. Evgeny Bushkov met pianist Kyril Keduk en trompettist Guy Touvron in de Eglise Saint-Marcel.

2016 Eglise Saint-Marcel: Orchestre & Choeur de l'Ain
En dan is er nog een zevende concert, maar dat valt eigenlijk buiten de serie: Jordi Savall met de Spaanse slagwerker Pedro Estevan en de Marokkaanse oud-speler Driss El Maloumi in het programma "Orient Occident". Aan dit laatste concert zal ik ongetwijfeld nog een aparte blog wijden.
Samenvattend kan ik zeggen dat ik er achteraf spijt van heb gehad dat we in vorige jaren verstek hebben laten gaan. Elk concert in deze serie (2016) was kwalitatief uitstekend, de programmering was zeer afwisselend en de plaats van de concerten was ook met veel zorg gekozen. Les Grandes Heures staan in elk geval voor volgend jaar voor ons weer op het programma!

Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 10 september 2016

Guitares en Cormatinois 2016: de balans

Het is elk jaar weer de grote vraag: was de programmering dit jaar goed genoeg, trok het voldoende publiek, kwam er voldoende geld binnen om uit de kosten te komen en is er nog genoeg in de pot om de editie van volgend jaar te kunnen bekostigen?

Guitares en Cormatinois 2016
Die vragen spelen vóór en na elk festival, bij elke vergadering opnieuw, en in geval van een negatief antwoord is de volgende vraag steevast: wat kunnen we er aan doen om de situatie te verbeteren?
Het afgelopen jaar was er meer aandacht voor het inspelen op de heersende vraag (volksmuziek lijkt dit jaar erg en vogue, en hommages aan grote overleden artiesten slaan altijd aan), op het vinden van aansprekende titels voor de programma's, op het engageren van musici die publiekstrekkers zouden kunnen zijn maar wel binnen ons budget vallen, enz.

Full house : Rossfelder
En dat heeft vruchten afgeworpen. Bij het eerste concert (Duo Duende) zat de kerk méér dan halfvol (en dat hebben we ook wel eens anders gezien!), Bruel zingt Brel leverde zoals verwacht een volle kerk op, bij Rossfelder was er in de kerk geen plaats meer voor de vrijwilligers (die moesten buiten luisteren), bij de Corsicaanse polyfonie konden de vrijwilligers achter het altaar mee luisteren en bij Irish kind off moesten we mensen nog wegsturen nadat ook de "plaatsen" achter en naast het altaar verkocht waren.

De vrijwillgersploeg
Financieel was het dus een uitstekende serie, de reacties van het publiek op de kwaliteit van het gebodene was positief, de blog die ik vóór het festival schreef en rond stuurde aan kennissen hier in de buurt leverde tijdens tenminste één van de concerten minstens 10 reserveringen op (niet slecht op ca. 100 beschikbare plaatsen), kortom, na wat (financieel) kwakkelige festivals geeft afgelopen seizoen weer moed voor de toekomst!

Wat één van de vrijwillgers zag van de drie Corsicanen
Wordt dus, gelukkig, vervolgd.
Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 27 augustus 2016

Paarden en Brylcreem

Toen ik jong was, en de jeugd van toen zich trachtte te onderscheiden van de gevestigde orde door o.a. rond te lopen met vetkuiven en suikerspinkapsels, was Brylcreem een niet weg te denken attribuut bij de mannelijke jeugd.

Brylcreem advertentie
Ikzelf hield niet van Rock & Roll-achtige muziek: Rock Around the Clock van Bill Haley & his Comets was niet aan mij besteed. Vetkuiven en suikerspinnen stonden derhalve ook niet erg hoog op mijn verlanglijstje. Toch werd ik onlangs nogal onverwachts opnieuw geconfronteerd met brylcreem of iets gelijkwaardigs.
Op een van onze tochten door de omgeving zagen we een aankondiging staan voor een werkpaardenshow in Lalheue.

Werkpaarden
Sue "kende" dat fenomeen vanuit Engeland, waar op het platteland competities werden gehouden met werkpaarden, die dingen moesten doen die werkpaarden zoal doen (werken…., dus ploegen, karren trekken, enz.). Het paard dat dat het beste kon won de prijs.
Op de betreffende dag waren we in Lalheue aanwezig, en de geparkeerde auto's wezen ons op waar het festijn plaats vond.

Hop hop hop, paardje in galop
We zagen weliswaar veel werkpaarden, maar verder? Geen ploeg of boerenkar in zicht. Het bleek dan ook te gaan om een soort Mister of Miss werkpaard verkiezing, waarbij het paard beoordeeld werd op het uiterlijk, de elegantie van de galop(?), hoe fraai het beest achteruit kon lopen(?), kortom, een Miss Bourgogne verkiezing, maar dan met échte paarden.

En achteruit!
We hielden het dan ook vrij snel voor gezien, maar één ding viel ons op: er was één paard die op zijn achterwerk een soort dambordpatroon ingeschoren had, althans, zo leek het. Bij nadere beschouwing bleek het echter te gaan om een patroon dat met een kam was aangebracht, en dat in vorm werd gehouden door een niet onaanzienlijke hoeveelheid pommade.

Brylcreem?
Wij waren dus al snel vertrokken, maar het paard? Dat Rockte waarschijnlijk Around the Clock tot in de kleine uurtjes van de volgende dag…

Voor onze eigen website klik hier.