zaterdag 26 augustus 2017

Een facelift

Église de la Réconciliation
Taizé heeft twee kerken: de grote Église de la Réconciliation en de kleine Église romane Sainte-Marie-Madeleine. Beiden zijn in gebruik bij de internationale christelijke oecumenische kloostergemeenschap van Taizé. De kleine kerk wordt nauwelijks meer voor kerkdiensten gebruikt; alleen rond oud en nieuw, als er bijna geen mensen in Taizé zijn houden de monniken er een paar diensten.

Église romane Sainte-Marie-Madeleine
Vanwege mij interesse in romaanse architectuur was ik al een aantal malen in de Sainte-Marie-Madeleine geweest. Het probleem van die kerk was tweeledig. Hoewel de kerk niet echt in gebruik is, wordt hij bijna altijd bevolkt door een aantal Taizégangers, die juist die kerk gebruiken om te mediteren. Om die reden is het zeker 's zomers bijna onmogelijk wat foto's van het interieur te maken zonder dat er ook mensen in beeld zijn.

Kerk voor de renovatie (met flits)
Daarnaast had de kerk meer weg van een grafkamer dan van een kerk. De muren waren in een stemmig donkergrijs, tegen zwart aan gepleisterd, en de ramen waren klein en niet bepaald lichtdoorlatend, zodat je er a) zonder flits bijna niet kon fotograferen en b) je er nauwelijks kon rondlopen zonder in het donker je nek te breken over de al dan niet bemande of bevrouwde gebedsbankjes die de Taizégangers rond hadden laten slingeren. Al met al voelde ik me nooit prettig in die kerk.

Kerk na de renovatie (zonder flits)
Toen ik laatst toch nog weer eens de kerk binnen dook was de verrassing dan ook groot; er was stevig gerenoveerd, er stond nieuw meubilair en de muren hadden nu een kleurtje gekregen. In één woord: de kerk was van grafkamer weer getransformeerd tot kerk.
En hoe stond dat ook alweer in de bijbel? “En God zeide: Er zij licht; en er was licht. En God zag, dat het licht goed was, en God maakte scheiding tussen het licht en de duisternis”. Nou, dat heldere idee hadden ze in Taizé ook wel eens wat eerder kunnen krijgen!

Kerk na de renovatie (zonder flits)
Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 12 augustus 2017

Les Grandes Heures de Cluny

Ik had een jaar geleden ook al eens een blog over Les Grandes Heures de Cluny geschreven.
Dit jaar was de programmering anders in vergelijking met vorige jaren.

Quatuor Morphing - Farinier
Waren er toen zes (vorig jaar zelfs zeven) concerten binnen de serie, dit jaar bestond het festival 50 jaar en had men besloten om naast het "normale" festival een tweede "off" festival te laten draaien, met vier gratis concerten. Wordt het eerste festival gefinancierd door subsidies voor Les Grandes Heures, recettes en sponsorgiften, het "off" festival (Les Grandes Minutes de Cluny) komt volledig voor rekening van de gemeente Cluny.

Sergei Nakariakov & Maria Meerovitch - Farinier
Aangezien ik geen muziekrecensent ben zal ik me beperken tot de hoofdlijnen van het gebodene.
Het echte festival wordt altijd geopend in juni met een presentatie van wat er aan zit te komen. Dat is gratis en werd dit jaar muzikaal verlucht door het (saxofoon) Quatuor Morphing.

Tsjaikovsky avond - Cloître
Eind juli volgde het eerste concert met een Tsjaikovsky avond (viool concerto en vierde symfonie) door het Symfonieorkest van Briansk met Elsa Grether – viool.
In augustus werden er vijf concerten gegeven.
Olivier Charlier - viool, Aurélien Pascal - cello en Olivier Gardon – piano speelden Schubert, Popper en het "Aartshertog" trio van Beethoven.
Nicholas Angelich – piano speelde de "Waldstein" sonate van Beethoven en twee series variaties van Brahms en Haydn.

Aartshertog trio - Farinier
Vervolgens was er een zeer gevarieerd concert gegeven door de Russische trompettist Sergei Nakariakov en pianiste Maria Meerovitch, met werk van o.a. Tsjaikovsky, Schubert, Mozart, Schumann en Skrjabin.
Nog te gaan zijn het Stabat Mater van Pergolesi en een moderne versie daarvan van Lacroux, uitgevoerd door het vrouwenkoor Calliope.

Waldstein sonate - Farinier
Tijdens het slotconcert door de Salzburg Chamber Soloists worden de "De vier seizoenen" van Vivaldi en van Piazzola ten gehore gebracht.
In de "Off" serie was er een koorprogramma dat we hebben gemist, een pianorecital van de 16-jarige Ilian Zaitmann, een jazz concert van het trio Paul Lay met zangeres Isabelle Sörling en tenslotte, maar dat moet nog komen, een barok concert door het Odo ensemble.

Zaitmann - Farinier
Wat mij betreft waren de concerten opnieuw van bijzonder hoog niveau en zeer gevarieerd, en datzelfde gold voor de "Off" concerten die we hebben gezien.
Er zit wat mij betreft slechts een nadeel aan de programmering. De afgelopen week telde drie concerten op drie opeenvolgende avonden. Op twee van die dagen was overdag ook nog eens een "Off" concert. En vijf concerten op drie opeenvolgende dagen is eigenlijk toch wat veel van het goede, hoewel ik geen van de concerten had willen missen.

The Man I Love - Trio Paul Lay - Farinier
Voor onze eigen website klik hier.