zaterdag 25 november 2017

Les Oiseaux Rares 2017

Grande Rue - Cormatin
Ik heb al eens eerder een blog geschreven over Les Oiseaux Rares, een groep handwerkslieden of handnijverheidslieden uit Cormatin en omgeving. Ze houden nog steeds hun jaarlijkse tentoonstelling die altijd de moeite van het bezoeken waard is.

Publieksbijdragen
Dit jaar werd het publiek voor het eerst uitgenodigd mee te werken; een ieder die dat wilde kon een A4-tje vullen met een al dan niet eigen gedicht, een stukje proza, een tekening, een foto of een collage. De enige voorwaarde was dat het iets met het thema "Tijd" te maken moest hebben.

De tijd helt alle wonden
Het eerste dat mij te binnen schoot was een gedichtje van Hans Dorrestijn, "De tijd heelt alle wonden". En hoewel geen Fransman dat kan begrijpen, vond onze bron binnen de Oiseaux Rares het een leuk idee om ook wat buitenlands tussen de Franse inzendingen te hebben.

Tempus fugit (1)
Na nog wat na denken herinnerde ik me dat ik een tijd geleden een foto van een klok had gemaakt met een sluitertijd van 4 seconden; de secondewijzer versprong op de foto dan ook duidelijk 4 maal.

Tempus fugit (2)
En vervolgens had ik ook nog een recentere foto bij de hand van een zonnewijzer aan de muur van het cloître van Cluny III. De naam die ik koos voor mijn thema was "Tempus fugit".
De A4-tjes waren vrij snel in elkaar geflanst; het kostte meer tijd om tussen de ca. 350 inzendingen die door heel Cormatin aan bomen, struiken, hekken en winkelgevels waren gehangen, te vinden.

Bij Pascale Hautefort-Ponsard - Cormatin
En dan loop je en passant toch ook nog maar even bij de diverse artisans naar binnen. En daar is het uiteraard allemaal om begonnen….

Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 18 november 2017

Zo boeiend is nu (het) panorama

Panorama - Brancion
Weliswaar is ons departement Saône-et-Loire niet echt beroemd om zijn fraaie vergezichten, maar als je een rondrit maakt door de alomtegenwoordige wijngaarden of langs kastelen, kerken, enz. kom je toch langs een aantal hooggelegen punten die de moeite van het bezoeken waard zijn.
Om dicht in de buurt te beginnen: Brancion is gebouwd op een heuvel die, als de Tour de France de regio aandoet, in het bergklassement zit.

Roche de Vergisson (links) en Solutré (rechts)
Het dorp is recent helemaal gerestaureerd, de middeleeuwse kasteelruïne van Brancion is te bezichtigen, en de romaanse kerk is ook zeer de moeite waard. Het open stuk land voor de kerk biedt een spectaculair uitzicht over de vallei van de Grosne.
Aan de andere kant van de vallei ligt Mont-Saint-Vincent, een van de hoogste punten in de regio. Ook hier een fraai gelegen romaanse kerk, een klein museum met resten van een Merovingische sarcofaag en fraaie uitzichten over de omgeving.

Roche de Solutré
De Roche de Solutré is een ander bekend punt in de Mâconnais (tegen de Beaujolais aan). De rots torent hoog boven de omgeving uit, werd jaarlijks bezocht door François Mitterand met zijn familie toen Mitterand nog in leven was, heeft een archeologisch museum en kijkt uit op de Roche de Vergisson (een andere rots in de omgeving) en over de wijngaarden van de Mâconnais. De rots is eenvoudig te beklimmen via een pad.

Panorama met "Le guetteur" (links) - Suin
De Butte de Suin ligt niet ver van Cluny af. Op de heuvel is een madonna gebouwd, die boven het omringende landschap torent, het plateau is uitermate geschikt voor een picknick en de romaanse kerk die ook op het plateau ligt is de moeite van een bezoek waard. Vanaf het plateau is een heel aardig kunstwerk zichtbaar, "Le guetteur" (de wachtpost) van Laure Frankinet die de Butte "bewaakt".

Tegen het invallen van de schemering - Beaubery
En tenslotte is er dan in de richting van de Brionnais, bij Beaubery een heuvel met een monument voor de gevallenen uit de directe omgeving tijdens het verzet tegen de Duitsers. Het monument bestaat uit een hoog Lotharings kruis (het geliefde symbool van Generaal de Gaulle) geflankeerd door twee kanonnen. Ook deze heuvel biedt schitterende vergezichten.

Voor onze eigen website klik hier.

zaterdag 4 november 2017

Met stoom naar de Elzas

Chagny
Een heel enkele keer, ongeveer zo'n 6 x per jaar, is het onmiskenbare geluid van een stoomlocomotief ergens in de buurt van ons huis te horen. En dan hebben we het niet over een smalspoorlocomotiefje, of een kleine rangeerlocomotief, maar over één van de laatste grote sneltreinlocomotieven uit de 241P serie die tot eind 60-er jaren Frankrijk doorkruisten. De trein heeft een vermogen van 4000 pk, en kan 120 km per uur rijden, hoewel de Franse spoorwegen de maximum snelheid tot 100 km/h beperkt hebben.

Tussen Chagny en Beane
De loc heeft als thuisbasis Le Creusot (waar ze ook gebouwd werd bij de firma Schneider) en maakt jaarlijks trips naar o.a. Nevers, Aix-les-Bains, Villars-les-Dombes, Lyon en Dijon, de Loire vallei... Dit jaar stond er een speciale reis op het programma; met de trein van Le Creusot naar Mulhouse, een diner bij kaarslicht in de Cité du Train (één van de grootste musea zo niet hét grootste spoorwegmuseum van Europa), een nacht in en hotel bij het station, en de volgende dag een normaal bezoek aan het museum en de terugreis.

Publiek in Vesoul
We hadden de trein al en paar maal opgewacht staande op een viaduct bij Rully, maar we hadden er nog nooit in gezeten. Tot in september.
Omdat er iets te vieren was hadden we flink in de beurs getast en gingen we met een paar vrienden op pad.

Een jonge toeschouwer
De geur van olie, kolen en stoom, het geluid van de cilinders van de trein en het geluid van de stoomfluit, gecombineerd met fraai nazomerweer wat het uit de ramen hangen om foto's te maken tot een plezier maakte, de stops op diverse stations onderweg om water in te nemen met behulp van de plaatselijke brandweer, het publiek langs de spoorweg en met name op de stations van Chagny en Vesoul, dat alles maakte dit tot een onvergetelijk weekend.

Diner Cité du Train
En niet alleen de rit was perfect georganiseerd (de stoomtrein moest ingepast worden in de normale SNCF dienstregeling). De lunchpakketten die we besteld hadden waren uitstekend van kwaliteit, het diner in het museum was erg goed met plaatselijke specialiteiten, het hotel was perfect geregeld, het museum dat we overigens al kenden is een tweede en derde bezoek méér dan waard, kortom, dit is hopelijk niet de laatste keer dat we een rit met de 241P17 gemaakt hebben.

Een zusje van onze locomotief
Voor onze eigen website klik hier.