zaterdag 27 oktober 2018

Réserve Naturelle de la Truchère- Ratenelle

La Truchère - het meer
Onze fotoclub in Cluny kwam met het voorstel een uitje te organiseren naar La Truchère. La Truchère? Ja, La Truchère. We hadden er geen idee van wat daar in 's hemelsnaam te zien was, dus gingen we op zoek in Wikipedia, en vervolgens op Google Maps. La Truchère bleek een klein dorp te zijn aan de oostelijke oever van de Saône bij Tournus, daar waar een ander riviertje, de Seile, uitmondt in de Saône.

La Truchère - zwaan
Het enige wat La Truchère verder heeft is een niet bijster interessante kerk uit 1830, en een pietepeuterig jachthaventje bij een restaurant, ook niet iets erg fotogenieks. We vroegen ons dus af waarom de Fotoclub in 's hemelsnaam La Truchère gekozen had voor een uitje.
Bij navraag bleek dat er, precies tussen twee gemeenten in, een natuurreservaat lag, genaamd Réserve Nature de la Truchère-Ratenelle, waarbij het ene deel met zandduinen, wat moerasgebied en veenderijen in La Truchère ligt, en het andere deel, met een meer, wat moerasgebied en veenderijen in Ratenelle.

La Truchère - zwaan
Het gebied is een reservaat waar nogal wat bijzondere vogels nestelen, waaronder de purperreiger.
We hadden natuurlijk beter moeten weten, en niet op de bonnefooi een vogelreservaat moeten induiken. Wij hebben geen flauw benul wanneer de broedtijd van vogels is, wanneer ze gaan trekken, enz, en ook hebben we niet echt een zoomlens van voldoende formaat voor mooie kiekjes.

La Truchère - zwaan
De kans dat we thuis zouden komen met spectaculaire vogelfoto's was dus sowieso nihil. En daar kwam dan ook nog eens bij dat de waterstand door de lange, kurkdroge zomer extreem laag was, dus zelfs het landschap was niet of nauwelijks de moeite waard.
Toch heb ik nog wat aardige foto's kunnen schieten, weliswaar niet van echte exoten, maar van alledaagse zwanen, en wie weet, hebben we een andere keer wat meer geluk….

La Truchère - zwaan

zaterdag 13 oktober 2018

Naar het zuiden onder stoom

Aankomst Chalon-sur-Saône
Vorig jaar maakten we een reis van Le Creusot naar Mulhouse (in de Elzas) aan boord van een trein getrokken door een fraaie stoomlocomotief, de 241P17. Dat was een van de laatste sneltreinlocomotieven die in Frankrijk reed, en er zijn er nog slechts een paar over. De drie begincijfers van het nummer geven achtereenvolgens aan: het aantal voorste loopassen (2), het aantal drijfassen (4), het aantal achterste loopassen (1).

Lyon-Perrache
De thuisbasis van de trein is Le Creusot, waar de loc ook ooit gebouwd is (1950) bij de firma Schneider. Ze reed tot het eind van de zestiger jaren.
Een enthousiaste ploeg stoomfanaten heeft de loc opgeknapt en houdt haar rijdende. Jaarlijks zijn er uitjes van Le Creusot naar o.a. de Elzas, de Loirestreek, Lyon, Aix-les-Bains, Zwitserland, enz. Daar hangt weliswaar een prijskaartje aan, maar een "echte" reis met een stoomtrein is toch uiteindelijk wat ander dan een traject van zeg twee km over speciaal aangelegde of gerestaureerde stukken spoorbaan.

Lyon-Perrache
Na de trip vorig jaar naar het spoorwegmuseum in Mulhouse, waar we 's avonds tussen de treinen konden dineren, hadden we de smaak dermate te pakken dat we het programma voor dit jaar goed in de gaten hielden.

Tussen Vienne en Valence
De eerste brochure die binnen kwam vermeldde buiten de gebruikelijk trips een driedaagse rit naar Marseille, waarbij de tweede dag gereserveerd was voor een trip langs de kustlijn. Dat leek ons wel wat, en we begonnen wat inlichtingen in te winnen. Vorig jaar hadden we met twee vrienden een 6-persoons eerste klas coupé geregeld, en dat lukte ook dit jaar. We hadden ook nog een paar Franse vrienden geïnteresseerd, zodat de hele coupé van ons zou zijn.

Stoom op de linkeroever, kernenergie op de rechter (Cruas)
De website https://www.train-vapeur.fr/ vermeldde echter geen details, zodat we besloten maar eens te bellen. Intussen bleek de planning te zijn veranderd: de rit was een week later, de heenrit ging naar Avignon, de tweede dag was naar keuze een cruise over de Rhône bij Avignon, een rit met "onze" trein naar Arles met een vrije dag aldaar, of een trip via Arles naar een treinenfestival in Miramas. Aangezien we niet zo gecharmeerd zijn van riviercruises, en Miramas niet erg interessant klonk, kozen we voor een dagje Arles. Onze Franse vrienden moesten het af laten weten; die konden wel op de oorspronkelijke data, maar niet op de nieuwe. Hun plaats werd ingenomen door vrienden van onze vrienden, zodat we toch weer een volle bak hadden.

Oud naast nieuw in Avignon
Tussendoor leek er nog een kink in de kabel te komen toen we hoorden dat één van de eerder geprogrammeerde ritten kwam te vervallen vanwege problemen met de loc. Die werden echter tijdig opgelost, zodat onze rit gewoon door kon gaan.
Twee dagen van te voren kregen we te horen dat de trein een uur eerder zou vertrekken dan oorspronkelijk gepland, maar omdat we besloten hadden in Chalon-sur-Saône op te stappen, resulteerde dat niet in een vroege rit naar Le Creusot (iets meer dan anderhalf uur met de auto) om de trein van 6h24 te halen, maar in een comfortabele rit van een klein uur naar Chalon voor de trein van 9h35.

Avignon-Arles
De rit was geweldig. We hadden inderdaad onze eigen coupé, We hadden een soort vliegtuiglunch besteld voor op de heen en de terugweg, het weer was zomers, zodat we met open ramen konden rijden, volop genietend van de typische stoomtreingeluiden en geuren, de roetdeeltjes die je als je niet oppaste in je ogen kon krijgen, de muzikale intermezzi die de machinist uit de stoomfluit wist te halen….. Kortom, dit weekend kon niet meer stuk.

Aankomst Arles
Er waren maar enkele kleine nadelen: het hele traject was erg recht, en voor mooie foto's van een stoomtrein in al haar glorie heb je lange bochten nodig. En de belangstelling langs de baan viel erg tegen. Vorig jaar stond bijvoorbeeld in Vesoul (waar water in werd genomen) de halve bevolking ons uit te wuiven, terwijl we in Lyon, waar we ook lang stil stonden, alleen aangegaapt werden door treinreizigers met andere bestemmingen. Dat zal overigens deels veroorzaakt zijn door de op het laatste moment gewijzigde doorkomsttijden van de trein; de nieuwe tijden stonden bij vertrek nog niet op de website (nu overigens wel).

Musée Départemental Arles Antique
In Avignon verbleven we in een Ibis Budget hotel, niet luxe maar degelijk, het diner in Avignon was uitstekend, en de dag die we in Arles (dat wij overigens goed kennen) doorbrachten was ook de moeite waard, mede door het zomerse weer en een voor ons nieuw museum, het zeer interessante Musée Départemental Arles Antique.

Vertrek Arles
En hoewel de regen op de vertrekochtend met bakken uit de hemel kwam, konden we toch nog bijna droog van het hotel naar het station komen. Tijdens de treinrit klaarde het weer gelukkig nog op.
Dat was het einde van een nostalgisch lang weekend. Ik ben benieuwd wat er volgend jaar weer op het programma staat…..