Wat een saaie bedoening!

Gisteren was het 11 november, de dag dat in landen die actief betrokken zijn geweest bij de eerste wereldoorlog de wapenstilstand van 1918 wordt herdacht. Vreemd genoeg (althans in mijn ogen) trekt de kranslegging van 11 november altijd het grootste aantal deelnemers.
Jammer genoeg was degene die normaal gesproken ongewild voor wat leven in de brouwerij zorgt, Monsieur P. dus, verhinderd. De kranslegging vindt sinds 2009 (toen Monsieur P. besloot dat er óók een krans bij het monument voor de gedeporteerden gelegd moest worden) eerst plaats bij het monument voor de gevallenen in Cormatin zelf, en daarna bij Bois Dernier. Alles verliep vlekkeloos dit keer. Degene die normaal het vaandel draagt, Monsieur N. was nu belast met het afspelen van de Marseillaise, terwijl het vaandel werd getorst door Monsieur G. Geen hikkende Marseillaise, geen archaïsch cassettedeck, geen paniek bij het zoeken naar de stopknop, het verliep eigenlijk allemaal te gladjes...
Dit keer was het aantal deelnemers zo groot, dat de burgemeester voor de traditionele vin d’honneur na afloop besloot uit te wijken van Café de la Poste naar Les Blés d’Or, hoewel de eerste en kleinste van de twee eigenlijk aan de beurt had moeten zijn.

Dat dit soort logistieke veranderingen op het laatste moment niet altijd helemaal zonder problemen kunnen worden geïmplementeerd moge blijken uit het feit dat er in Les Blés d’Or onvoldoende tafels en stoelen, ja zelfs onvoldoende staanplaats was voor de deelnemers. Maar nadat de burgemeester de uitbaatster een paar maal hartgrondig “Bordel!” (=”Wat een zooitje!”) had toegevoegd en de eerste drankjes waren genuttigd, verliep toch ook de rest van de plechtigheid naar wens. Hopelijk is de volgende keer Monsieur P. weer present, want als hij er is hoef je je doorgaans niet te vervelen!

Voor onze eigen website klik hier.