zaterdag 11 februari 2012

De 11 stère tocht

Het weer is ernaar, naar zo’n titel. Zoals gebruikelijk hadden we gewacht met het bestellen van brandhout voor volgend jaar tot de grond bevroren zou zijn, zodat de vrachtwagen met hout weinig schade aan het gras kon aanrichten. We bestellen altijd rond de 11 stère (ca. 11 kubieke meter), en dat wordt in 3 vrachten aangevoerd en gedumpt vlakbij het afdak van het toiletblok van de camping. Wij moeten het vervolgens stapelen onder het afdak; het hout droogt dan verder uit gedurende de zomer en is rond november klaar voor consumptie. We hadden overigens niet op zulk koud weer met zo’n gemene koude wind gerekend. Konden we normaal gesproken het gestorte hout verwerken vóórdat de volgende lading arriveerde, dit keer lukte dat niet. We moesten elke keer na een aantal kruiwagens verwerkt te hebben naar binnen, om oren, handen en voeten weer op temperatuur te krijgen. We zijn zeker 11 maal (zo niet vaker!) opnieuw begonnen met stapelen, vandaar de titel van deze blog.
Onze blogs en onze website worden regelmatig gevonden door (vreemd genoeg) voornamelijk Belgen, die via Google zoeken naar “Hoe groot is een stère”, “lucifers uit één kubieke meter hout”, “een stère stapelen”, “hout drogen afdak”, “kubus maken van hout”, en zo zou ik nog wel úuuuuren door kunnen gaan. Tot nog toe vonden ze weliswaar voornoemde blogs, maar of ze daar ook daadwerkelijk wat mee opschoten is zeer de vraag. Om onze Belgische vrienden een beetje tegemoet te komen, iets over hout stapelen.
Je ziet hier langs de weg, in het bos en bij de huizen regelmatig mooie rechthoekige, vrijstaande “muurtjes” staan van brandhout. Wie wel eens gepoogd heeft brandhout te stapelen, kent het probleem. Je begint met een laag brandhout, daarbovenop komt een wat kortere laag, daarbovenop weer een nog iets kortere, enz. Het geheel resulteert dan in een “muurtje” dat niet rechthoekig, maar trapeziumvormig is (eerste foto). Niet alleen moet er goed verticaal gestapeld worden, maar de diverse lagen moeten ook nog min of meer horizontaal zijn, anders valt het geheel binnen de kortste keren om. Onze eerste houtstapels waren op die manier gebouwd. Het enige voordeel was dat we tegen een muur op konden stapelen, zodat het vlak zijn van de lagen hout niet zo’n probleem was zolang het hout, als het niet vlak lag in elk geval richting muur leunde. Het nadeel van deze methode is, dat je een hoop ruimte verliest in de driehoekige zijkanten van de stapel. We keken dus eens wat beter naar hoe de Fransen hier stapelen. En dat is fundamenteel anders!
Ze beginnen met een torentje te bouwen aan het begin van de houtstapel, waarbij de onderste laag uit 2 of 3 blokken hout bestaat. De tweede laag bestaat ook uit 2 à 3 blokken, maar die liggen loodrecht op de vorige. En zo bouw je door, tot de gewenste hoogte. Uiteraard moeten de blokken per laag ongeveer van gelijke hoogte zijn, en moet de toren tijdens het opbouwen mooi vlak blijven. Als de eerste toren af is, wordt er een tweede gebouwd aan het eind van de houtstapel, op precies dezelfde manier. Daarna wordt het gebied tussen de twee torens opgevuld met blokken, die op de “normale” manier worden gestapeld, en waarbij de torens er voor zorgen dat er geen blokken weg kunnen rollen en dat de stapel er na afloop als een keurige rechthoekige wand uit ziet (tweede en derde foto).
We hebben dat zojuist in de praktijk gebracht; hadden we voorheen drie trapeziumvormige muren nodig voor onze 11 stère, dit jaar hebben we dat kunnen beperken tot 2 min of meer rechthoekige muren!

Voor onze eigen website klik hier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten