zaterdag 3 juli 2010

Terug naar het stenen tijdperk

Ik heb inmiddels al zoveel stukjes geschreven over de diverse kransleggingen hier, dat ik er maar een apart label “ceremonie” voor heb bedacht. Degenen dus, die geïnteresseerd zijn in het wel en wee van Monsieur P. en onze burgemeester, en wat er zoal mis kan gaan tijdens zo’n kranslegging, kunnen voorgaande episodes bij elkaar harken door dat label te selecteren in het rechter menu.
De oproep van Generaal de Gaulle aan de Fransen om de strijd met de bezetter aan te binden 70 jaar geleden, werd dit jaar groots herdacht in heel Frankrijk. Wij waren dan ook zeer benieuwd hoe de herdenking in Bois Dernier dit jaar zou gaan. Zou Monsieur P. dit keer de gloednieuwe versterker wél kunnen bedienen, of was opnieuw assistentie nodig van de vaandeldrager Monsieur N.?
Rond half zeven ’s avonds had een abnormaal klein groepje zich verzameld rond de Mairie. Er was werkelijk maar een handvol mensen aanwezig, wat gezien het 70-jarig jubileum van het appel van de Gaulle wel erg karig was. Zelfs de grote gangmaker achter dit soort evenementen, Monsier P. zelf, ontbrak. Maar goed, wat gebeuren moest, zou gebeuren, en we gingen al co-voituragend verdeeld over nog minder auto’s dan gebruikelijk op pad naar Bois Dernier. Tot onze opluchting was Monsieur P. op eigen houtje naar Bois Dernier gekomen, en zijn auto stond vlakbij het monument geparkeerd. Nadat de krans was gelegd en de verklaring uit “Parijs” was voorgelezen door de burgemeester, vroeg Monsieur P. één van de jongste pompiers, een meisje van een jaar of 14, het appel van de Gaulle voor te lezen, en daarna was het tijd voor de muzikale afsluiting.
En wie schetst onze verbazing, toen Monsieur P. naar zijn auto liep, de kofferbak opende, en ons uitzicht gunde op zijn voorwereldlijke cassettespeler? Als vanouds klonk al steunend, piepend en krakend het appel van Generaal de Gaulle door de speaker (erg authentiek, dus!), gevolgd door de jankende Chant des Partisans, en afgesloten met de fraaist krakende Marseillaise ooit ten gehore gebracht (op die uit Casablanca na natuurlijk).
Mogen we hieruit opmaken, dat Monsieur P. de moed heeft opgegeven om ooit de nieuwe versterker te gaan gebruiken? De tijd zal het leren....

Voor onze eigen website klik hier

Geen opmerkingen:

Een reactie posten