zaterdag 19 juli 2014

Eurovisiesongfestival nieuwe stijl

14 Juli is de nationale feestdag in Frankrijk, en dat gaat in Cormatin altijd gepaard met twee evenementen: de “Brocante de Qualité” en het défilé, d.w.z. de kranslegging bij het monument voor de gevallenen.

Brocante de Qualité - Cormatin
Over de Brocante kan ik kort zijn. Ik ben geen fan van rommelmarkten, en het feit dat deze brocante bevolkt wordt door professionele brocanteurs maakt in mijn ogen van een rommelmarkt nog geen kunstveiling. Maar er zijn mensen die daar anders over denken, en over wat voor rommel je het ook hebt, de sfeer bij dit soort markten is altijd gemoedelijk en gezellig.

Geluidsinstallatie (RIP?)
Het Défilé is elk jaar hetzelfde; het enige verschil per jaar is het aantal deelnemers en de plaats waar de vin d’amitié wordt genuttigd. Toch was het dit jaar anders dan andere jaren. Monsieur P., die normaal gesproken voor de muzikale omlijsting in de vorm van de Marseillaise zorgt die uit een krakkemikkige luidspreker klinkt, kondigde aan dat er geen ingeblikte muziek zou zijn, maar dat de aanwezigen dit keer de Marseillaise live te gehore moesten brengen. Kende je de tekst niet? Geen nood; van Monsieur P. mocht je ook gewoon mee neuriën.

Marchons, Marchons!
En zo kwam het dus dat een losse verzameling Fransen, een Nederlander en een Engelse zich aan de Marseillaise waagden. Het Vreemdelingen Legioen kwam niet verder dan een paar regels aan begin (“Allons enfants de la Patrie, lejour de gloire est arrivé!”) en het eind (“Aux armes Citoyens,…, Marchons, Marchons”), maar ik moet zeggen, al met al klonk het eigenlijk beter dan het lied van het cassettebandje. En ik moet ook eerlijkheidshalve meldden dat een paar Fransen niet veel verder kwam dan wij!
Misschien is dit een idee voor een nieuwe stijl Eurovisiesongfestival: laat vallen al die individuele liedjes; laat alle deelnemers bijvoorbeeld de “Ode an die Freude” zingen, en geef de trofee aan degene die de meeste woorden kennen!

De kranslegging
Ook mensen die noch het Wilhelmus, noch het “God save the Queen” zonder stotteren over hun lippen kunnen krijgen zij meer dan welkom op La Tuilerie de Chazelle.
En zo klonk het tot een paar maanden geleden...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten