zaterdag 5 maart 2016

Oud en nieuw

In 2008 en in 2009 had ik het twijfelachtige genoegen een tijdje in het ziekenhuis te belanden. Dat ziekenhuis was het Centre Hospitalier William Morey in Chalon-sur-Saône, toen nog gevestigd in een oud pand op een eilandje midden in de Saône.

Het oude ziekenhuis
De verzorging was er uitstekend, maar het gebouw was oud en krakkemikkig, en op de afdeling Intensive Care, waar ik twee maal kwam te liggen, waren kamers voor twee personen. Eenmaal gezond genoeg om van die afdeling af te gaan waren er de gewone ziekenzalen met als ik me goed herinner 6 tot 8 patiënten per zaal.

Het nieuwe ziekenhuis
Toen ik onlangs opnieuw voor twee nachten uit de roulatie moest kwam ik terecht in het spiksplinternieuwe ziekenhuis, aan de rand van Chalon vlakbij het station.
Ik hoefde niet naar de Intensive Care, en ik was dan ook verbaasd dat ik op een eenpersoonskamer (met - deels tegen betaling - radio, TV en internet aansluiting) kwam te liggen. De verpleegster vertelde, dat het nieuwe ziekenhuis alleen maar een- en tweepersoonskamers had.

Eenpersoonskamer (foto uit brochure ziekenhuis)
Dat was weliswaar erg prettig voor de patiënten, maar het personeel was daar niet zo geweldig blij mee, om de simpele reden dat er veel meer, en ruimere kamers waren dan voorheen, en dat betekende dus ook veel meer voetenwerk voor het personeel.
Maar goed, ook hier was de verzorging weer uitstekend, en, hoewel ik veel liever thuis zit, was het er ondanks alles goed toeven.

Uitzicht vanaf het oude ziekenhuis
Het enige dat ik miste in dit nieuwe gebouw was het uitzicht: in het oude ziekenhuis had ik een riant uitzicht over de Saône en op de torens van de Saint-Vincent kathedraal. In het nieuwe keek ik uit op een binnenplaats. Maar goed, elluk voordeel hep zun nadeel, en om heel eerlijk te zijn: je kunt maar het beste niet in een ziekenhuis terecht komen, hoe goed de zorg ook is en hoe chique de kamers ook zijn ingericht.

Toch prefereer ik dit uitzicht!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten