Op de laatste wapenstilstandsdag (11 november) was het weer eens raak. Traditioneel wordt er dan alleen een krans gelegd in Cormatin. Tot onze stomme verbazing had de leider van het geheel, Monsieur P. een geheel nieuwe geluidsinstallatie aangeschaft. Geen open kofferbak dit keer, maar een keurige, gloednieuwe versterker op batterijen, met ingebouwd cassettedeck. De burgemeester kon gebruik maken van de aangesloten microfoon, en de Marseillaise klonk weer als nieuw.Na afloop nodigde de burgemeester de aanwezigen uit voor de traditionele vin d’honneur, maar dat was niet naar de zin van Monsieur P. Hij is de laatste overlevende van Buchenwald in Cormatin, en heeft niet alleen daarom veel gezag in ons dorp. Een week tevoren was gevierd dat het monument voor de gedeporteerden 60 jaar geleden werd opgericht; de belangstelling daarvoor was volgens Monsieur P. beneden peil geweest, en hij vond dus dat we op deze dag bij wijze van uitzondering toch ook nog even bij Bois Dernier langs moesten, ondanks het feit dat er geen krans was. Het monument was bij de vorige gelegenheid voorzien van een nieuwe inscriptie en een vlaggenmast, waaraan de Tricolore vrolijk wapperde. De inscriptie zegt “Nous sommes libres, notre drapeau flotte à nouveau, ils ont fait don de leur vie.” ; vrij vertaald “Wij zijn vrij, onze vlag wappert weer, zij gaven hun leven”. Na een minuut stilte schalde ook hier de Marseillaise zonder gesteun en gekreun uit de nieuwe apparatuur. Toch denk ik, als ik langs één van de monumenten kom, met een beetje weemoed terug aan de ontwapenend knullige manier waarop het vroeger klonk.....
De website van La Tuilerie de Chazelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten