Open het dorp, deel 1

Doordat we nu eindelijk een beetje ingevoerd raken in het plaatselijke sociale gebeuren, werden we ook betrokken bij het fenomeen Téléthon. We hadden, en hebben, geen idee wat dat is, maar we werden gevraagd of we een avondje papieren rozen wilden komen vouwen. Een weigering staat niet in ons woordenboek, dus gingen we op de bewuste avond naar Salle Beun, een soort dorpszaal. We waren een van de eersten, en toen degene met de sleutel aankwam, konden we naar binnen. Langzaam druppelden de andere vrijwilligers binnen. Het is elke keer weer een verrassing wie van de bekende dorpsbewoners nu weer op komt draven. Dit keer was de toestroom voornamelijk gerekruteerd uit het vrouwelijk deel van de bevolking. Er werden kartonnen dozen binnen gesjouwd, en daar kwamen stapels op maat gesneden repen crêpepapier in diverse kleuren uit, rolletjes dun ijzerdraad, tangen... en toen kon de pret beginnen.
Men neme de hoek van een langwerpig stuk crêpepapier in één hand, vouwt met de andere hand het vrije eind van het papier in een harmonica vorm en duwt het in de andere hand, intussen de bloem langzaam rond draaiend. Als het hele stuk geharmonicaseerd is, hoort er iets te zijn ontstaan dat met wat fantasie voor een roos of bloem door kan gaan. De onderkant van de bloem wordt omwonden met een stukje binddraad, waarvan het eind vrij uit moet steken als bloemstengel, en voilà, de roos is klaar! We hebben met ons allen die avond 360 rozen zitten vouwen. En waarvoor? We hebben nog geen idee, maar dat zal wel komen tijdens de dag van de Téléthon, een nationale liefdadigheidsactie die voor zover wij nu hebben kunnen achterhalen, het meeste op een jaarlijkse “Open het dorp” actie lijkt.
Wordt vervolgd....

De website van La Tuilerie de Chazelle