Storm, een terugblik

In de korte diashow die bij deze Blog hoort zijn enkele beelden te zien van de overstroming in de Vendée en Poitou-Charentes van 28 februari 2010, en wat oud materiaal uit februari 1953.


Als de wind om het huis giert komen er bij mij altijd herinneringen boven drijven aan de rampnacht begin 1953. Gelukkig stormt het hier niet zo regelmatig als in Nederland, maar het kan ook hier goed te keer gaan. Onlangs was het weer zover: de hele kuststreek was ’s ochtends “vigilance rouge” (de hoogste alarmfase) en de rest van het land was oranje. In het avond journaal (de storm was inmiddels over Frankrijk geraasd) kwamen de bekende beelden langs: straten onder water, mensen die uit hun huis werden gedragen, en huizen waarvan alleen de daken nog boven de watervlakte uitstaken. In Bourgogne bleef de schade gelukkig beperkt; vorig jaar februari was het hier wél goed raak geweest, met ruim een dag zonder telefoon en elektriciteit, omgewaaide bomen op ons terrein...
Maar toch moet ik bij dit soort zware stormen altijd terug denken aan die stormachtige nacht begin 1953, toen ik op moest blijven (als kind vond ik dat geweldig!), terwijl via de radio de onheilsberichten binnen druppelden. Dijkdoorbraak hier, verhoogde dijkbewaking daar... Mijn vader zat gespannen te luisteren naar de berichten over een mogelijke dijkdoorbraak in de buurt van Krimpen aan de IJssel, waardoor ook Delft onder water zou komen te staan. En ook het koffertje met waardevolle zaken stond klaar in de gang. De volgende dagen waren er inzamelacties voor kleding en dekens voor de mensen die have en goed hadden verloren en wier huizen volledig blank stonden; mijn lagere school was een inzamelpunt voor dit soort zaken. Daarna kwamen langzaam de eerste beelden binnen, via het Polygoon journaal in de bioscopen (TV was er nog niet of nauwelijks). De ramp van 1953 kostte uiteindelijk het leven aan ruim 1800 mensen, en de voorlopige tol van de storm van gisteren in de Franse kuststreek is “slechts” een kleine 50 doden. En hoewel de schaal van beide gebeurtenissen nogal verschillend is, is het hartverscheurende leed dat van de TV beelden afstraalt hetzelfde.

Nog een nagekomen bericht uit NRC Handelsblad; na dubbelklikken is het artikel bij 100 % nog net te lezen.


De website van La Tuilerie de Chazelle