zaterdag 22 mei 2010

Levende geschiedenis

Een van de voornaamste informatiebronnen in een dorpsgemeenschap als Cormatin is de plaatselijke middenstand, en met name de Tabac, waar bijna iedereen zo niet dagelijks, dan wel wekelijks komt om sigaretten, een krant, een tijdschrift of een wenskaart te kopen. Tijdens een van mijn bezoeken daar zag ik dat er de volgende avond een lezing zou zijn met als onderwerp Cormatin en het verzet tijdens WO II en de invloed van generaal de Gaulle in Bourgogne.
Het verband was me niet helemaal duidelijk, maar dat zou misschien wel komen tijdens de lezing. Weliswaar zouden we die dag gasten krijgen in onze gîtes, maar als die op tijd zouden arriveren (en dat deden ze), konden we naar die lezing toe. Op de betreffende avond togen we dan ook naar Salle Beun, een soort dorpshuis, waar iedereen die kon lezen in ons dorp verzameld was.
Het voert te ver om hier de inhoud van de lezing weer te geven. Maar het moet gezegd, dat Gilles Plattret, historicus, schrijver, journalist, politicus en graag geziene gast binnen het lezingencircuit in Saône-et-Loire (grappig genoeg heet dat “conférancier” in het Frans), een goed doortimmerd verhaal had over hoe de oorlog begon, wat de invloed van de demarcatielijn (die vlakbij Cormatin liep) tussen het “vrije” Vichy Frankrijk en het noordelijke bezette Frankrijk was, wanneer en hoe het verzet ontstond en wat de invloed van de Gaulle was in ‘40-‘45 in communes als Cormatin. Het geheel werd verlucht met een projectie van foto’s uit die periode. Overbodig te zeggen dat de oude foto’s vanuit de zaal regelmatig becommentarieerd werden door diegenen die Cormatin nog van vroeger kenden.
Maar wat ik het meest interessant vond, was de persoonlijke insteek van Plattret. Uiteraard was Monsieur P. prominent aanwezig bij de lezing. Plattret vertelde, toen het verhaal over het verzet in Cormatin ging een aantal anekdotes over wat zich hier had afgespeeld, waarbij zowel Monsieur P.’s vader, later gedeporteerd en omgekomen, en Monsieur P. zelf, ook gedeporteerd maar overlevende van Buchenwald een belangrijke rol speelden. Maar niet alleen de naam van Monsieur P. kwam regelmatig voor in het betoog. Er passeerden ook andere namen van (inmiddels voor ons ook) bekende dorpsgenoten de revue, waarvan in een aantal gevallen de nazaten in de zaal zaten.
Deze avond toonde wat mij betreft in elk geval overduidelijk aan dat een betoog over geschiedenis, hoe boeiend en goed gebracht ook, nog aanzienlijk wint aan toegankelijkheid voor het publiek als degene die de lezing geeft ook een persoonlijke band heeft met het onderwerp én met de aanwezigen in de zaal.
Voor wat mij betreft, ik houd de naam van Gilles Plattret in elk geval vanaf nu in de gaten.

Voor onze eigen website klik hier

Geen opmerkingen:

Een reactie posten