Pizzeria

Ik ben nooit een groot liefhebber geweest van pizza’s, omdat ik ze wel eens gegeten had toen ik nog in Nederland woonde. De pizza’s die ik daar ooit at hadden een bodem waarvan de consistentie die van dik karton of leer benaderde, en een vulling die meer voor de kleur dan voor de smaak leek aangebracht te zijn. Een vakantie in de Provence bracht daar verandering in. Een heel simpele pizzeria, die ingebed was tussen een aantal kleine winkeltjes die vaak bij een hypermarché zijn ondergebracht, zorgde ervoor dat ik er achter kwam dat pizzabodems ook dun en lekker kunnen zijn, en dat de pizzavulling van alles kan bevatten, en niet alleen maar een laagje tomatenketchup voor de kleur. Dat was in een grote Auchan in Le Pontet, vlakbij Avignon. Sinds die tijd at ik af en toe wel eens een pizza, als ik wist dat de pizzabakker ook echt pizza’s kon maken.
Toen we in Cormatin arriveerden, bleek er een afhaal pizzeria te zijn, Pizz’Annie. Toen we een keer geen zin hadden om te koken, leek Annie de aangewezen persoon te zijn om ons uit de brand te helpen. Het vonnis was onverbiddelijk; Annie kreeg de Nederlandse nationaliteit aangeboden, samen met het dringende advies in Nederland een pizzeria te beginnen. Veel Nederlanders kijken niet op van dikke onverteerbare pizzabodems.
Uiteindelijk vonden we, min of meer per ongeluk, in Cluny een pizzeria die wél heel lekkere pizza’s maakt. De bodems zijn flinterdun, de diverse vullingen zijn uitstekend, er staat altijd een lekkere pittige olijfolie (waar rawits en wat kruiden op de bodem van de fles de olie op smaak brengen) op tafel, en los van de pizza’s zijn ook de andere gerechten er uitstekend en niet duur. Het restaurant heet “Le Loup-Garou” (De Weerwolf) en zit aan het begin van de hoofdstraat (Place du Commerce) vlakbij het postkantoor. Een aanrader voor een gezellige maaltijd, maar ook voor even een snelle hap tussen de middag na de markt op zaterdag.
Onder de buitenlanders zijn de meningen over de beste pizzeria in de omgeving verdeeld. Een deel zweert bij Loup-Garou in Cluy, een ander deel gaat naar Saint-Gengoux-le-National, waar “Le Maronnier” een heel goede naam heeft. Wij hebben die ook geprobeerd, maar voor ons staat Loup-Garou nog steeds onbetwistbaar op nummer een.
Annie heeft, geloven we, onze raad opgevolgd en heeft inmiddels haar nering verkocht. De nieuwe eigenaar heeft de zaak omgedoopt tot Pizz’A Marco en maakt ook prima pizza’s, hoewel niet zo lekker als die van Loup-Garou. Het grote voordeel van Marco is, dat hij vlak naast de deur zit, en dat hij de pizza klaar maakt waar je bij staat. Als je dus bijvoorbeeld liever ham dan rosette op je pizza hebt, kun je dat aan Marco vragen, en je wens wordt ogenblikkelijk vervuld.
Aan de lege dozen bij de vuilnisbak op de camping te zien, heeft Marco er dankzij onze nering een aantal goed klanten bij gekregen!

De website van La Tuilerie de Chazelle