zaterdag 19 maart 2011

Op de fiets, op de fiets.....

Mijn eerste boucle, no. 10, heeft moeilijkheidsgraad 1, is 15 km lang en duurt anderhalf uur. Die voert langs ons huis, zodat ik aan het eind van ons pad instapte. Eerst voerde de weg naar Lys, een heel aardig dorpje met een bijna Fries aandoend romaans kerkje en veel kunstnijverheidszaakjes, en vandaar ga je naar Chapaize, waar je niet alleen de kerk kunt bekijken, een juweeltje van romaanse bouwkunst, maar waar je ook in een café wat kunt eten of drinken. Vandaar gaat het naar Bissy-sous-Uxelles, en via Bessuge naar Cormatin. Ook daar is gelegenheid genoeg voor een koud glas bier of een maaltijd. En inderdaad, als je je ogen onderweg goed de kost geeft, ben je na een kleine anderhalf uur weer terug op La Tuilerie.
Het aardige van die boucles is dat ze redelijk goed bewegwijzerd zijn, en dat je ze ook aan elkaar kunt knopen om een wat langere tocht te maken.
Daarnaast hebben een aantal boucles ook nog thema’s. Boucle no. 11 bijvoorbeeld voert langs een aantal lavoirs of openbare wasplaatsen. Dat zijn overdekte open gebouwtjes, met in het midden een bassin gevoed door een beekje of riviertje, waar tot in de zeventiger jaren de vrouwen de was deden. No. 11, moeilijkheidsgraad 2 is 26 km lang, en is eenvoudig te combineren met no. 10. De tocht wordt dan: La Tuilerie, Lys, Bissy-sous-Uxelles, Bessuge, Cormatin, via de Voie Verte naar Savigny-sur-Grosne, daar via Boucle 11 naar Bonnay, Cortevaix, Flagy en Massilly naar de Voie Verte, en dan onderlangs Taizé weer richting Cormatin tot aan de afslag naar Chazelle.
Andere thematische boucles gaan bijvoorbeeld langs een aantal pottenbakkers, door wijngaarden, enz.
Een vraag die vaak gesteld wordt is of het wel veilig fietsen is, zodra je van de Voie Verte af bent. Het antwoord is een volmondig ja. De boucles gaan doorgaans over heel rustige weggetjes, en de verkeersregel waarbij de afstand tussen fietser en inhalende auto minimaal 1 m binnen de bebouwde kom en 1.5 m daarbuiten moet bedragen, wordt goed gerespecteerd door de (Franse) automobilisten.
Verder is er, zoals de moeilijkheidsgraden bij de boucles al doen vermoeden, de mogelijkheid om niet alleen maar over vlak terrein te fietsen. Diverse fietsers die we hier hebben gehad, waren eigenlijk best wel onder de indruk van de heuvelachtigheid van het omliggende gebied, met voor de echte klimmers stevige kuitenbijters. In de volgende en laatste aflevering komen ook de Balades Vertes aan de beurt.

Omdat deze blog in 3 delen verre van volledig is, verwijs ik voor nog wat meer informatie over toerisme in deze streek graag naar de toeristische pagina van onze eigen website, en naar een speciale blog over toerisme, reisgidsen en activiteiten in deze regio.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten