Guitares en Cormatinois – Trio Alta

Met het concert van gisteren in de kerk van Malay is er weer een einde gekomen aan het festival “Guitares en Cormatinois”. Weliswaar was er voor de vrijwilligers geen programma meer beschikbaar (die waren al snel uitverkocht!), maar wat speurwerk op internet levert al gauw de benodigde informatie op. Het trio bestaat uit Eric Sobszyk – gitaar, Igor Kiritchenko - cello en Marc Vieillefon - viool, en hun programma had als titel "Romantique". Het programma bestond voor het grootste deel uit muziek uit de klassieke periode, en ook waar het niet-romantische muziek betrof werd het erg romantisch uitgevoerd. Het repertoire bestond o.a. uit stukken van Paganini, Gragnani, Guiliani, Bürgmüller en Haydn.
De kerk in Malay heeft een uitstekende akoestiek voor dit type ensemble. Het concert was wat mij betreft een uitstekende afsluiting van het festival, ondanks of misschien wel dankzij het lichtvoetige karakter van de muziek. Het klinkt wat oubollig om de muziek salonfähig te noemen, maar een toegift als Kreislers “Liebesleid” mag toch wel worden gezien als een schoolvoorbeeld van salonmuziek.

De balans van dit festival:
Het hoogtepunt was zonder twijfel het concert van Poulet en Saraglou in Chazelle met ex aequo het concert van Baty en Goudin in Cormatin, waarbij aangetekend mag worden dat de kerk in Cormatin zich niet goed leent voor piano, maar wel voor trompet.
Een uitstekende tweede was het trio Alto in Malay.
Over Bracco en Moncheny in Bonnay kan ik niet veel meer zeggen dat het m.i. nogal saai was, en Rossfelder met het ensemble Toscanini in Saint-Hippolyte was een gemiste kans.
Voor wat betreft de locaties:
Chazelle zowel als Malay kunnen beiden bogen op een uitstekende akoestiek. Bonnay was huilen met de pet op, tenminste als je niet op de eerste rij zat, en Saint-Hippolyte was zowel akoestisch als qua ambiance een uitstekende keuze, met als nadeel dat de enige uitwijkmogelijkheid met regen de kerk van Bonnay was. Cormatin is al eerder genoemd.
Na afloop van elk concert is er een buffet voor de organisatoren en vrijwilligers van het festival met de musici. Wij waren lopend naar het concert in Chazelle gegaan, zodat we voor het buffet in Cormatin een lift nodig hadden, en bij voorkeur ook een lift terug naar Chazelle. Gelukkig woont de burgemeester van Cormatin in Chazelle, en hij nam ons mee in de auto.

Onderweg kwam het gesprek op de concert locaties, en tot onze stomme verbazing kwam hij met hetzelfde idee op de proppen wat wij onderling ook al een paar maal hadden geopperd. Waarom niet het hele festival concentreren in één plaats, zoals Chazelle? Dat verhoogt de herkenbaarheid van het festival, zonder dat de mensen van hot naar her hoeven te rijden, en als de akoestiek daar goed is, mijn liefje, wat wil je nog meer?
Het eigenwijze karakter van onze artistiek directeur kennende, valt er nog wel erg veel te lobbyen voordat het festival omgedoopt kan worden in “Guitares en Chazellois”!

Voor onze eigen website klik hier.