Mooie kitsch is niet lelijk

Op een van onze tochten, dit keer in de Bresse, van ons uit gezien aan de andere kant van de Saône dus, kwamen we een gebouw tegen dat zo foeilelijk was dat het bijna weer mooi was van lelijkheid.

Op de braderie in Ciel

De Bresse is een tamelijk vlak gebied, en als je uit Nederland komt niet erg spectaculair qua landschap. Op een zondag zou er in Ciel, een stadje in het noorden van de Bresse, een braderie annex paardenfestijn zijn op een middeleeuws thema. Hoewel we door ervaring wijzer geworden eigenlijk beter hadden moeten weten, togen we, omdat het toevallig mooi weer was, richting Bresse. Eenmaal in Ciel aangekomen bleken er slalomwedstrijden te worden gereden voor paard en wagen, en bleef het middeleeuwse karakter van het feest beperkt tot een aantal dorpelingen die in "middeleeuwse" kostuums rondliepen, gemaakt uit oude gordijnstof. We waren toch wel een beetje voorbereid op zo'n zeper, en hadden dan ook een lijstje met romaanse kerkjes klaar liggen, die we eventueel op de terugweg aan konden doen.

Middeleeuws?

Eén van die kerkjes, een weinig spectaculaire overigens, lag in het plaatsje Damerey. We waren daar al vaker door gekomen, en hadden dan ook al eerder een huis gezien dat versierd was met een aantal kitscherige zaken, zoals een scheelkijkend hert, gemaakt van beton, een zeeleeuw, een pauw, een panda, een aantal papegaaien.... We waren er altijd met een fors vaartje langs geplankt, maar dit keer, omdat we uitkeken naar een kerk, zagen we dat niet alleen de voorgevel van het huis "versierd" was. Nee, toen we de zijstraat inkeken bleek dat de voorkant nog niets vergeleken was bij de zijkant. Woorden schieten tekort, en ik laat de lezer dan ook graag kennismaken met dit wonderlijke geheel via een Picasa album.

Château Bresse-et-Castille - Damerey

Bij het hek was een bordje aangebracht waarop stond "Château Bresse-et-Castille" en een ander bordje met de naam van de schepper van dit Spaanse "themapark", Roger Mercier. Nadat we in stille bewondering een aantal foto's hadden geknipt, en net van plan waren te gaan kijken wat de kerk te bieden had, kwam de heer Mercier het pand uit. We konden moeilijk weglopen zonder iets te zeggen, dus complimenteerden hem met dit uitzonderlijke bouwsel. Het bleek een zeer aimabele oude baas te zijn, die jaren voor een aannemer had gewerkt, en die bij zijn pensionering besloten had om iets voor het nageslacht achter te laten. Hij had er ruim 16 jaar aan gewerkt, en was vol trots dat het niet gemaakt was van zomaar beton, maar van gewapend beton!

Château Bresse-et-Castille - Damerey

We konden uiteraard niet vertrekken zonder een foto te maken van Roger alias "Alfonso" naast een van zijn creaties. We zijn hem nog vergeten te zeggen, dat als hij ooit nog eens inspiratie op wil doen voor iets nieuws, hij misschien eens langs kan gaan bij Haw Par Villa (Tiger Balm Garden) in Singapore, waar iets dergelijks gecreëerd is op een Chinees thema. Hadden we dat wel gedaan, wie weet zou Damerey dan binnen afzienbare tijd een dependance van de 10 voorpoorten van de (Chinese) hel te bieden hebben!

Alfonso naast zijn schepping

Meer toeristische tips nodig? Kijk ook eens op onze website rond!