Een grote boodschap

Wij maken ons nog wel eens vrolijk over het gebruik van het Engels in het buitenland. Een heel bekende is die van een Nederlandse diplomaat die tegen zijn gasten zei “I hate you welcome”. De “vertaling” van Engelse filmtitels in Franse bioscopen in het “Engels” is soms ook wel vermakelijk: wie verzint in ’s hemelsnaam “Good morning England” voor “The boat that rocked”, of “Be happy” voor “Happy-go-lucky”… Om nog maar te zwijgen van de sprankelende slogan van een supermarktketen: “Be simply, be happy!”. Dat verzin je toch niet!

2011 : tijdens de vebouwing

Toen Sue nogal in de lach schoot toen ik haar vertelde dat een net geopend restaurant aan de weg van Cormatin naar Cluny “The number two” heette, ontging mij de humor een beetje, tot ze vertelde dat kinderen in Engeland het over een “number two” hebben, daar waar welopgevoede Nederlandse kinderen een “Grote boodschap” moeten doen.
Maar goed, deze blog gaat niet over grote of kleine boodschappen, maar over een nieuw restaurant. Het restaurant “Auberge du Pont de Cotte” (Lournand, aan de D981) kenden wij ooit als een heel gezellig, wat rommelige eetschuur waar je voor een handvol euro’s een uitstekende lunch kon scoren, gezeten tussen werklui die hier hun middagmaaltijd nuttigden. Een tijdje terug sloot het restaurant zijn deuren, en na een verbouwing van meer dan een jaar ging het weer open, ditmaal als wijnslijter, restaurant en partycentrum. De recensies waren niet erg bemoedigend en de lay-out was ongezellig, deels omdat het restaurantgedeelte was opgedeeld in een wijnbar, een eetgedeelte en een danszaal.

Juli 2014 : opnieuw geopend

Een van de minpuntjes van het restaurant was de prijsstructuur, niet geholpen door het feit dat je behalve voor een fles wijn van het huis ook nog kurkgeld moest betalen, terwijl het niet eens je eigen wijn was die je meebracht. Het verbaasde ons dan ook niet dat een aantal weken terug ook dit restaurant de deuren sloot.
Wat ons wel verbaasde was dat er al heel snel een bord aan de muur hing met “Nieuwe eigenaar : restaurant geopend”. Meestal kijken we met een nieuw restaurant eerst de kat uit de boom. Maar toen we het menu buiten zagen staan, en bijgekomen waren van de naam “The number two” leek het een restaurant te zijn zoals je ze hier steeds minder vindt: een eenvoudig menu voor tijdens de lunch, tegen een heel schappelijke prijs. We hebben dan ook de koe bij de hoorns gevat, en zitten letterlijk bij te komen van een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Wat ons betreft is een menu of plat du jour altijd een aardige graadmeter.

Juli 2012 - het nieuwe restaurantgedeelte

In dit geval :
menu du jour voor € 14.00; en omdat we met ons tweeën waren konden we allebei een verschillend voor- en hoofdgerecht nemen.
Voorgerecht : keuze tussen entrée du jour (salade chèvre chaude) en assortiment de charcuterie
Hoofdgerecht : keuze tussen plat du jour (magret de canard) en pièce de boeuf avec frites
Dessert du jour : keuze tussen fromage du jour (3 kaassoorten) en dessert du jour
Drank : ¼ l wijn per persoon en een koffie
Het eten was uitstekend; geen culinaire hoogstandjes, maar voedsel van goede kwaliteit. De porties waren ruim voldoende, en het aantal klanten dat er al zo kort na de (her)opening zat voor de lunch lijkt een goed voorteken voor dit restaurant. De kaart heeft voor het avondeten ook nog keuze uit enkele iets duurdere en uitgebreidere menu’s van € 22 en € 32. De inrichting is smaakvol eenvoudig, hoewel ik de rommelige inrichting van wat oudere restaurants prefereer. Een deel van de wat steriele decoraties is overigens terug te voeren op de vorige uitbater. De prijs/kwaliteit verhouding komt aardig in de buurt van de oorspronkelijke Auberge. Klik op de foto van het menu voor een leesbare versie.

Menu : klik op de foto voor een vergroting

Wat mij betreft kunnen ze deze toko best omdopen in “The number one”, waarbij ik kan aantekenen dat ik mijn “number two” gewoon maar thuis heb gedaan….