De jaarlijkse Loto zit er weer op! Wij hadden braaf onze Loto kaarten aan de man/vrouw gebracht, en alle 20 verkocht.
Afgelopen zaterdag was de Loto avond voor de afnemers van onze kaarten, zodat we een klein uur met andere vrijwilligers Loto moesten spelen, en de volgende dag, de zondag dus, was de officiële Loto. Beide dagen gebeurde het, dat er een prijs viel op meerdere kaarten tegelijk.
En in tegenstelling tot wat ik dacht, viel de (eerste) prijs niet op degene die als eerste “Quine” riep, en de volgende prijs op de tweede, enz.; nee, bij meerdere “Quine” roepers werd er om de prijs geloot. De minder gelukkige Quine roepers kregen een troostprijs, een fles wijn, een potje paté, of iets anders begerenswaardigs. En daarna ging de Loto gewoon door voor de volgende volwaardige prijs. Ze zijn hier overigens niet zo streng in de Loto-leer als in sommige bejaardenhuizen in Nederland, waar je onmiddellijk afgestraft wordt als je per ongeluk “Ja” roept in plaats van Bingo, en de prijs dus aan je neus voorbij gaat.Tijdens de echte Loto waren we vrijgesteld van ingespannen luisteren naar het afroepen van de getallen in het Frans, omdat we bardienst hadden. We konden dus onze summiere rekenkunst laten voor wat het was, en hoefden geen hoofdrekensommen te maken in de trend van "Quatre-vingt-dix-neuf = 4 x 20 + 10 + 9 = 99". En wat is een Frans evenement zonder voedsel? Niet alleen werden we verondersteld bier, wijn, koffie, thee of limonade te slijten aan de vermoeide Loto spelers tussen één van de 9 ronden in; nee, ook bakjes met “bugnes” waren in de aanbieding.
Wij hadden er geen idee van wat bugnes waren, maar inmiddels zijn we volledig op de hoogte. Het zijn kleine stukjes gefrituurde deegwaar, bestrooid met poedersuiker, en de smaak en consistentie lijken een beetje op die van luchtige appelflappen (maar dan wel zonder appel). Enfin, de bugnes gingen als warme broodjes over de toonbank, en aan het eind van de middag was er een flinke bres in de voorraad drank geslagen. Dat was overigens grotendeels te danken aan de hoge opkomst. Voordat de Loto echt van start ging moesten er nog extra tafels en stoelen worden gemobiliseerd, hoewel daar eigenlijk niet echt plaats voor was. Heel Cormatin, inclusief de razende reporter van het Journal de Saône-et-Loire Mme Michèle E.-D., de burgemeester en loco-burgemeester, en zelfs de geachte afgevaardigde van het Conseil-Général van Saône-et-Loire, de heer Jean-Pierre C., was aanwezig en speelde Loto. Binnen niet al te lange tijd zullen we het verslag lezen in ons plaatselijke leugenaartje; de lezers van deze Blog hebben echter een streepje voor en zijn als eerste op de hoogte van dit ongekende evenement.De website van La Tuilerie de Chazelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten