zaterdag 19 februari 2011

De schijn-heilige

De officiële naamdag van Sint Vincent, de beschermheilige van de wijnboeren, valt op 22 januari. Dat is een dag, die in de Bourgondische wijnbouwgebieden niet ongezien voorbij gaat, hoewel wij doordat wij in een kleine wijngaardloze enclave wonen daar doorgaans weinig van merken. Er is een groot jaarlijks festival in Bourgogne, Saint Vincent Tournante, dat zoals de naam al aangeeft jaarlijks in een andere plaats wordt gehouden. Alle wijnboeren uit heel Bourgogne doen daaraan mee. Hoewel het festival aan het eind van de 19de eeuw op sterven na dood was (deels ook door de secularisatie van de Franse maatschappij), werd het aan het eind van de dertiger jaren nieuw leven ingeblazen, en vorig jaar waren er ruim 40000 man op de been tijdens het feest. In 2009 werd de Saint Vincent Tournante gehouden in het gebied van de Mâcon-villages appellation.
In plaatsen waar nog steeds een “Société de secours mutuelle” actief is (een soort wijnbouwersvakbond of gilde), die bij ons in de buurt weer verenigd zijn in een grotere organisatie, de “Confrérie des Vignerons de St Geng de Vigny” (let ook op de subtiele Franse woordspeling op Saint-Gengoux of Saint-Jean en vigneron of vignoble), wordt jaarlijks een plaatselijk Saint Vincent feest georganiseerd.
En ook dit rouleert van jaar tot jaar, maar wel in een veel kleiner gebied. Hoewel wij er dus niet direct mee te maken hebben, hadden we van vrienden die in een nabijgelegen dorp wonen, en daar actief zijn in hun Amicale of Foyer Rural, gehoord dat de plaatselijke Saint Vincent dit jaar in Saint-Ythaire, hun woonplaats zou worden gehouden. Ze waren inmiddels al maanden in de weer, één dag per week, om met de andere actieve dorpelingen papieren bloemen te fabriceren om op de grote dag het dorp een feestelijk aanzien te doen hebben. En omdat wij weten hoeveel werk dat is, daar wij dat één avond per jaar in Cormatin doen voor de Téléthon, realiseerden we ons dat dit véél meer inhield dan het organiseren van een plaatselijke rommelmarkt. We hadden laten blijken dat we wel geïnteresseerd waren in dit feest, en onlangs kregen we een programma met uitnodiging, we betaalden ons toegangsgeld, en sapristi, we stonden op de lijst van genodigden voor zondag 7 februari.
Het was een mistige zondagochtend, toen we om half tien in Vaux stonden, bij een schuur naast het huis van onze vrienden dat als vertrekpunt voor de processie gold. En de inwoners hadden goed werk geleverd. Alle straten, alle wegen, alle huizen waren versierd met kerstbomen, deels gedoneerd na de kerstdagen, deels vers gestolen uit de omringende bossen; alle kerstbomen, maar ook heggen en bomen langs de weg waren versierd met duizenden (ik overdrijf niet!) gele, rode, paarse en blauwe papieren bloemen. Verder waren veel huizen versierd met een opstelling die erg leek op wat Nederlanders buiten de deur zetten als iemand Abraham heeft gezien. Hier ging het vaak om levensgrote poppen, gedrapeerd in kruiwagens en omringd door een groot aantal lege wijnflessen. Dat het hier om Wijntje en Trijntje ging, werd aan niemands fantasie overgelaten. Rond kwart voor tien werd begonnen met het formeren van een optocht, voorafgegaan door de leden van de diverse gilden met hun banieren en hun heiligenbeelden.
Dat het nog vrij vroeg was voor mijn hersenen om normaal te functioneren, moge blijken uit het feit, dat toen ik een beeld op een juk zag staan met daarop het woord “Saint-Vallerin”, ik uitriep dat ze de verkeerde heilige mee hadden gebracht. Mij werd onmiddellijk duidelijk gemaakt, dat het om Saint Vincent uit Saint-Vallerin ging, een klein dorpje wat verder weg van hier. Ach, een vergissing is menselijk....

Wordt vervolgd

Voor onze eigen website klik hier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten