What's in a name…., of Liberté, Egalité, Fraternité (deel 5 van 6)

Beslissing rechtbank

Toen mij gevraagd werd door de het Franse ministerie van Binnenlandse zaken om de rechtbankuitspraak aangaande een echtscheiding alsnog op te hoesten, was ik onaangenaam verrast. De Préfecture in Mâcon had mijn uittreksel uit het bevolkingsregister geaccepteerd, waarin duidelijk stond wanneer en van wie ik was gescheiden, en wat goed genoeg is voor ambtenaar X zou ook goed genoeg moeten zijn voor ambtenaar Y. Maar goed, argumenteren met ambtenaren is waar ook ter wereld een verloren zaak, dus…
Nadat die hobbel genomen was, was mijn papierwinkel In principe sinds begin februari 2016 op orde, en daarna was het weer afwachten geblazen.

Service Central Etat-Civil - Nantes

Een dag voordat we (op 12 maart 2016) voor een korte vakantie naar Parijs zouden afreizen kreeg ik een telefoontje van een dame die in Nantes werkte, bij de Service Central Etat-Civil, Département Établissement (wat dat ook moge wezen!). Ze bevestigde dat al het papierwerk in orde was (pffff...), maar dat ze toch nog een paar vragen had. Het bleek dat zij bezig was een compleet nieuw register van de burgelijke stand over mij op te bouwen. De eerste vraag was hoe ik wilde heten: "Cornelis-Gerardus" of "Cornelis, Gerardus", en die was simpel te beantwoorden. De tweede opmerking gold mijn achternaam; en daarin had ik geen keuze. Ik ga de Franse geschiedenis in als "Van Halderen", niet als "Halderen, van". En ook daar valt mee te leven. Het is altijd weer een gok onder welke naam ik hier in een archief zit, onder de V of onder de H.

Brits consulaat Paris

De laatste vraag was problematischer. Mijn partner heeft de Engelse nationaliteit, en in Engeland ben of was je min of meer vrij je naam te kiezen. Zij heeft er als weduwe voor gekozen om de naam van haar overleden man te blijven dragen. In haar paspoort staat alleen een referentie naar de naam Nixon, en niet naar Mullin (haar meisjesnaam). Daar weten de Franse slecht weg mee: het is een hier beetje als in Nederland, waar je Mevr. Nixon geboren Mullin heet in de registers. Alleen, die naam Mullin met een connectie naar Nixon is nergens meer officieel te vinden zonder zoekwerk, en daar wist de mevrouw uit Nantes geen raad mee. Ze had een lijst met landen waar keuzevrijheid van naam legaal is (zoals in Rusland), maar het Verenigd Koninkrijk komt niet voor op die lijst.

Brief van het consulaat

Goede raad lag gelukkig voor de hand. Toen we in Parijs arriveerden namen we contact op met het Britse consulaat. Daar kenden ze dat probleem, en ze produceerden een officieel twee-talig stuk papier waaruit moest blijken dat de naam in je paspoort je legale naam is, en samen met een uittreksel geboorteregister, de huwelijksakten van mijn partner en haar ouders zou dat hopelijk voldoende zijn om de zaak af te kunnen ronden.

Wordt hopelijk spoedig vervolgd!

Voor onze eigen website klik hier.