4a : Le Relais d'Ozenay in Ozenay

Ozenay is een klein dorpje onder de rook van Tournus, hier zo'n 17 km of 25 minuten rijden vandaan. Het heeft een romaanse kerk met een interessant interieur, maar ik zal daar niet over uitweiden, aangezien deze blog niet over architectuur maar over eetgelegenheden gaat.

De kerk van Ozenay

We hadden al van diverse kanten lovende verhalen gehoord over dit restaurant, zelfs uit een Nederlandse krant. De betreffende column over een paar restaurants hier in de buurt maakt deel uit van deze blog.
Hoewel wij normaal gesproken een duidelijke voorkeur hebben voor de wat kleinere, volkse restaurants hier in de buurt, hebben we toch ook wel eens gedacht "Goh, zou het niet leuk zijn om ook eens in een chique restaurant te gaan eten?". Eind 2012 werden we uitgenodigd voor een maal bij een "wat beter" restaurant dan waar we normaal aten, en wij mochten kiezen. We zaten te dubben tussen La Table de Chapaize en Le Relais d'Ozenay, en omdat het menu en de carte van Le Relais wat veelbelovender leken dan die van La Table, kozen we voor Ozenay.
We arriveerden rond 19h30, wat vroeg is voor dit soort gelegenheden, maar ondanks het tijdstip zat het restaurant al snel tamelijk vol. De inrichting was smaakvol. Aan de wand hingen diverse keramiek "schilderijen" van een keramist uit Martailly-lès-Brancion en de stijl van deze werken paste uitstekend bij de Nouvelle Cuisine-achtige opmaak van de borden.

Een "schilderij"

Toen we moesten bestellen, bleek de keuze toch een beetje tegen te vallen. We hadden ons ingesteld op een redelijk betaalbaar menu, en het menu van € 33.00 bleek goedkoper of even duur te zijn als de drie overige hoofdgerechten op de kaart. Aangezien er bij het menu slechts gekozen kon worden uit twee voor- en twee hoofdgerechten bleek de keus opeens niet veel groter dan bij La Table de Chapaize. Het menu gaf keuze tussen een voorgerecht met gerookte zalm en een soep met butternut (pompoen), en tussen een hoofdgerecht met risotto en carrelet (schol) of een lamsschotel. Voor degene die allergisch is voor vis en schaaldieren was de keus dus gereduceerd tot een keus uit één; hetzelfde gold voor degene in het gezelschap die niet van pompoen of lamsvlees hield. Eén menu duurder was ook geen optie, omdat dat alleen werd geserveerd als de hele tafel hetzelfde menu bestelde. De maaltijd werd voorafgegaan door een amuse en afgesloten met een kaasplateau en een wat onduidelijk toetje met o.a. een stukje pistache cake.

Le Relais d'Ozenay

Als wijn wilden we een rode Henri Lafarge Pinot Noir bestellen, maar die was niet meer leverbaar, en we moesten het dus doen met een rode Henri Lafarge Mâcon.
De opmaak van het geheel was voortreffelijk, de bediening uiterst vriendelijk en efficiënt. Mijn voorgerecht (zalm) was goed, maar niet echt erg bijzonder; de pompoensoep daarentegen werd alom geprezen.
Voor de hoofdgerechten gold dat de schol met risotto in mijn ogen een beetje laf was, en ik hoorde dezelfde reactie van anderen over het lamsvlees.
Het kaasplateau had een goede selectie van redelijk sterke Franse kazen, waaronder diverse geitenkaasjes, een bleu d'Auvergne, en twee kazen gemaakt van koemelk waarvan één een goede Époisses was.
Het toetje was wat mij betreft niet geweldig. De eerlijkheid gebied mij wel te zeggen dat ik geen zoetekauw en ook geen toetjesmens ben. De andere disgenoten (we waren met ons vieren) waren overigens ook niet geweldig positief over het toetje.

Het interieur

Samenvattend:
Het eten was gemiddeld tot goed, hoewel ik het aan de prijzige kant vond voor het gebodene.
De ambiance en de bediening verdienen alle lof.
Mijn voorkeur blijft toch uitgaan naar restaurants met wat meer, zij het niet zo'n exclusieve keuze. Dat heeft misschien ook iets te maken met het gebrek aan snob appeal waar ik onder lijdt....