Fête du village

Toen we in september 2005 arriveerden, hadden we er geen idee van wat zich zoal in de dorpen hier in de buurt afspeelde. Langzamerhand bouwden we een vriendenkring op, voornamelijk via onze Franse les. Onze juf geeft een paar keer per jaar een soirée, waar je o.a. je medestudenten ontmoet.
En al die mensen, voornamelijk Britten, hadden het elke keer weer over “hun” dorpsfeest, waarvoor ze dingen moesten kopen, of waarbij ze mee moesten helpen om de tafels klaar te zetten, te dekken, te barbecuen, etc.
En hoewel wij ook bij het dorp “horen”, wisten wij niets van een “fête du village”. Dat moge duidelijk worden na een beschrijving van ons dorp. De weg die door het dorp loopt, ligt helemaal aan de rand van het dorp. Op dat stukje, waar wij min of meer dagelijks langs komen, staan weliswaar een aantal huizen, maar daarvan is het merendeel óf onbewoond, óf een maison secondaire van deze of gene. Voor zover wij weten, is slechts één van deze huizen permanent bewoond. Vanaf die weg lopen er drie straten omhoog, richting kerk. Het “echte” dorp bevindt zich dus bovenop de heuvel rondom de kerk. En daar wonen bijna alle dertig vaste bewoners van Chazelle, waaronder de burgemeester van Cormatin. Echter ook daar bevinden zich een aantal maisons secondaires.
Vorig jaar echter liepen we op de jaarlijkse brocante (14 juli) de vrouw van de burgemeester tegen het lijf, die ons vertelde dat het “fête du village” op 4 augustus zou zijn. We zouden nog een uitnodiging ontvangen.
En inderdaad, een paar dagen later lag er een uitnodiging in de bus. We belden het telefoonnummer dat op de uitnodiging stond, om te horen wat er van ons verwacht werd (breng maar wat wijn en hapjes mee), en hoorden ook waarom we nooit eerder waren uitgenodigd. Het feestcomité wist niet dat ons huis nog onder Chazelle en dus Cormatin viel; ze dachten dat we onder de commune van Bray vielen. Omdat de burgemeester van Cormatin dat jaar ook in het comité zat, en we hem en zijn vrouw hier over de vloer hadden gehad, werd onze naam genoemd en stonden we eindelijk ook hier op de lijst van genodigden.
Dit jaar was ons tweede dorpsfeest. In tegenstelling tot vorig jaar, toen er een speenvarken aan het spit werd geroosterd (gedoneerd door de bewoners van “Le Petit Soif”, een cluster huizen waaronder dat van de burgemeester), was het dit jaar wat eenvoudiger aangepakt. Wij hoefden slechts voor 100 plastic borden, dessertbordjes en bekers te zorgen. Anderen brachten plastic bestek, wijn of vlees voor de barbecue mee.
Al met al is het leuk om je mededorpsgenoten op die manier te ontmoeten. Zelfs als die voor de helft bestaan uit tweede huis bezitters uit Parijs, Lyon of andere steden hier in de buurt….

De website van La Tuilerie de Chazelle