Poes epos (2)

Een paar dagen geleden werd Sue opgebeld door vrienden van ons hier, met de mededeling dat er een verjaarscadeau voor haar was gearriveerd. Nou, wat doe je dan in zo’n geval? Je klimt in de auto en plankt naar Vaux, 11 km hier vandaan. Het cadeau bleek een zwerfkatje te zijn, dat daar een dag tevoren aan was komen lopen. Een schattig beestje, erg klein nog, en erg aanhankelijk. Maar aanhankelijkheid van een kat zegt ons niet zo veel meer na onze laatste ervaring…. We kregen van onze vrienden de kat mee, met een grote kooi erbij, en ze drukten ons op het hart de kat vooral niet te vroeg vrij rond te laten lopen.
Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, als je het hartverscheurende gepiep hoort dat uit de kooi komt. We halen hem dan ook zo vaak mogelijk uit de kooi, en dan ronkt hij als een elektrische naaimachine. In een vlaag van verstandsverbijstering hebben we ook nog een tuigje gekocht, met het idee dat we de poes dan aan een lange lijn rond konden laten lopen.
Dat werkt maar betrekkelijk, want na ongeveer een kwartier heeft poeslief zich al uit haar nog te grote harnasje gewurmd. Maar het geeft de kat, zolang als hij of zij het ding aan heeft, in elk geval meer bewegingsvrijheid dan de kooi toe laat.
Met een beetje geluk hebben we dus binnenkort een kat die wel gewoon rond kan lopen, en blijft…..
Zie ook : deel 1

De website van La Tuilerie de Chazelle