De postbode

Ik dacht altijd op de lagere school geleerd te hebben dat onder Napoleon in Nederland straatnamen en huisnummers waren ingevoerd. Achteraf kan het ook best zijn dat ik uit het feit dat onder Napoleon de burgerlijke stand in Nederland is ingevoerd, ik ten onrechte heb geconcludeerd dat dat hertzelfde zou zijn als het bevolkingsregister. Mijn verwijt dat de Fransen er zelf geen fatsoenlijk bevolkingsregister, met namen én adressen op nahouden, maar het wel in Nederland zouden hebben ingevoerd, snijdt dus niet veel hout.
Toen wij in Cormatin kwamen wonen had het dorp nog geen straatnamen, laat staan huisnummers. Iedereen in Cormatin die niet in een huis met een “naam” woont, zoals bv. “La Filaterie” heeft als adres “Bourg, 71460 Cormatin” (bourg = dorp, stadje).
Weliswaar is Cormatin inmiddels opgestoten in de vaart der volkeren, en heeft het nu straatnamen, maar er zijn nog steeds geen huisnummers, en of je aan je vrienden door geeft dat je tegenwoordig in de Rue de la Sablière woont in plaats van in de Bourg, wordt aan jezelf overgelaten. In het Internet telefoonboek vind je dan ook bijna iedereen op het adres Bourg; als je op de optie “plattegrond” klikt, woont iedere inwoner ook op dezelfde plaats: een arbitrair sterretje in het midden van de hoofdstraat.
In gehuchten als Chazelle is het hetzelfde; daar ontbreken ook nog de straatnamen, en woont iedereen in “Chazelle, 71460 Cormatin”, behalve de enkeling die in een huis met een naam zoals “la Tuilerie de Chazelle” woont.
Ook de postcode helpt niet echt; 71460 bestrijkt een gebied met een straal van ca. 15 km dat 34 communes bevat. En bij elke commune horen wel weer een paar gehuchten.
Dat heeft behoorlijke consequenties voor bijvoorbeeld de posterijen. De dame die hier als een razende Roeland van gehucht naar gehucht scheurt (wij schatten dat ze hier in de buurt zo’n 20 à 30 gehuchten en dorpen van post voorziet) moet dus iedereen van naam kennen! Het is daarom dan ook verplicht om je naam op de brievenbus te hebben staan. En het is ook de reden, dat als onze Madame de la Poste op vakantie wil, ze een week lang een bijrijder bij zich heeft, die alle namen en adressen moet kennen voordat hij of zij het van haar over kan nemen.
Als je dit weet, is het dan niet verwonderlijk dat er eigenlijk (voor zover wij weten tenminste) zelden of nooit post verloren gaat? Alleen (voor de Fransen) “gekke” namen, werden in het begin nog wel eens door elkaar gehaald. Er woont een “Cornelis van X” in een aangrenzend dorp. Mijn officiële post is geadresseerd aan Cornelis van Halderen” en de postbode las blijkbaar niet verder dan “Cornelis van”, zodat ik de post ontving voor de meneer in Ameugny. Die werd gewoon de volgende dag weer aan de postbode mee gegeven, maar of dat niet vaker is gebeurd weten we natuurlijk niet…..

De website van La Tuilerie de Chazelle